Zorba, Kazancakis ile tanışma kitabım oldu. Yunan kültürüne çok da uzak olmadığımı anladığım, hoş, hüzünlü ama aynı zamanda eğlenceli bir kitap okumuş oldum. Kazancakis’in kalemini kesinlikle çok beğendiğimi, beni çok sıcak bir şekilde kucakladığını memnuniyetle söyleyebilirim.
Zorba, kitabımızın ana karakteri. Yazar kitapta Zorba’yı anlatıyor, betimliyor, açıklıyor, açınlıyor, soyuyor, giydiriyor, sevgisiyle, saygısıyla sarıp sarmalayıp önümüze koyuyor.
Ben bu kitabı okurken çok eğlendim, çok üzüldüm, çok takdir ettim, “ulan bee!” dedim.. Beni uzun bir nehirde salla geziyormuş gibi hissettirdi. Kah nehir azdı, kah duruldu..
Okurken kulağınıza inceden bir sirtaki çalınıyor, Santorini’nin manzarasını yukarıdan izliyor ve Yunan rakısının kokusu burnunuza çalınıyor gibi hissediyorsunuz..
Kitapta benim olumsuz olarak niteleyebileceğim herhangi bir şey yok, sonunu bilerek ama asla gözlerimi ayırmak istemediğim bir kitap oldu. Magnetik bir gücü var gibiydi benim için, büyük önyargı beslememe rağmen.
Dini anlamda eleştiri kabul edemiyorsanız bu kitabı okumanızı tavsiye etmiyorum zira Zorba’nın fikirleri ve söylediği cümleler sizi rahatsız edebilir.
