Dostoyeveski "İnsancıklar" adlı kitabında: "Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu." diyor. İnsanın içine atmasının, güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hali bu olsa gerek
Okumak, benim için en büyük mutluluk ve en güvendiğim avuntum olmuştu.
Reklam
Sadece yalnızlığı daha çok sever olmuştu ya da konuşmayı daha az.
Sayfa 454 - İthaki Yayınevi
..gitgide konuşmayı daha az sever olmuştu..
“Ebabil kuşu falan mısın?”
1. Tek bir kelime “Git!” demişti “Öl, yaşama, nefes alma!” Gibi duymuş, anımsamıştım, o kelimeyi. Hastane odasında iyileşmesini bekleyip, yemeklerini yedirdiğim, ilaçlarını dakikasına kadar geciktirmediğim bir adam diyordu bunu. Pencerenin kenarında durup, yoldan geçen arabalara bakıyordu. Aslında beni görmemek için dönmüştü sırtını – her zaman
Ağlayamadım; ama ruhum paramparça olmuştu.
Sayfa 72 - can yayınlarıKitabı okudu
Reklam
1.000 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.