Gözlerimden “sen” diye düşerken gözyaşlarım, gitmeye mecburdum. Sen bana bir ömür uzakta olsan da ben bir nefes kadar yakınındayım. Sen olmasan da sensizlikte seninle soluk alıyor olacağım. Baharları bir çiçek olup kokusuyla gönlüne dolacağım. Karanlığına saklandığında gözlerimde bir avuç güneşle geleceğim seni aydınlatmaya. Kimsenin ne dediğini duymak istemiyorum… Sadece yaşamak ve görmek istiyorum. Hiçbir hayale sığdıramadığım tek gerçeğimsin. Sevdim işte ötesi de yok gerisi de….
Sayfa 128Kitabı okudu
OLSANDA BİR OLMASANDA .
Derdimin yangını sardı gökleri
Bir mahkum kanıyla aktı izlerin
Deniz ölesiye severken seni,
Neden gemileri yaktı gözlerin,
Yıkıldı yolunu bekleyen şehir,
Şimdi gelsende bir, gelmesen de bir
( 3. kıta )
....
Zaman ki ardımda pervane şimdi
Mekan defineler döktü yoluma
Fırtınadan umut bekleyen kimdi
Söyle deniz neden gömüldü kuma
Zindan çöktü gülüm kırıldı zincir
Benim olsan da bir, olmasan da bir.
(6. kıta )
Bir işi farkında olup yapmakla, farkında olmadan yapmak siyah ve beyaz arasındaki fark gibidir.
“Yerde gökte ne varsa Allah'ı zikrederler” düsturunca, eşref-i mahlukat diye anılan insan bu hâle daha yatkındır. Çünkü farkında olsan da olmasan da nefes alıp vermektedir.
Bil ki Allah lafzının başındaki elif ve lâm, harflerinin belirtme takısıdır. Sonundaki he harfinin zat ismi olduğunu söylerler. Nefes alıp verirken çıkardığın “h” desi Allah lafzının sonundaki “he” sesidir. Böylece farkında olsan da olmasan da alıp verdiğin her nefeste Allah diyorsun.
İnsanın nefesinin farkında olması bilinçli bir zikir hâlini doğurur. Öyle ki kişi, nefes alıp veriyorum diye düşünmez, Allah diyorum diye düşünür. Böylece her an Allah'ı zikretmekle zamanı geçer. Allah'ı zikreden insan gafletten ve isyandan her an kendini korumuş olur.
Orda Kaldım
Giden gitti -yiten zaman-
açtığın kapıdan girdim, adımı söyledin
işte orda kaldım
herkes nerde? (gibi yanlarında durdum)
yiten zaman -onlar öyle sandı-
hiç ayrılmadım ki -aklım-
ben orda kaldım
senden bana hiç durmadan akan neyse
olsan olmasan
yansıladım -yüreğim ben-
sen yoksan da iki olduk
gidenlerle gittim -gibi-
dünya -zaman-
ben orda kaldım
Gözlerimden “sen” diye düşerken gözyaşlarım, gitmeye mecburdum. Sen bana bir ömür uzakta olsan da ben bir nefes kadar yakınındayım. Sen olmasan da sensizlikte seninle soluk alıyor olacağım. Baharları bir çiçek olup kokusuyla gönlüne dolacağım. Karanlığına saklandığında gözlerimde bir avuç güneşle geleceğim seni aydınlatmaya. Kimsenin ne dediğini duymak istemiyorum… Sadece yaşamak ve görmek istiyorum. Hiçbir hayale sığdıramadığım tek gerçeğimsin. Sevdim işte ötesi de yok gerisi de
Sayfa 128Kitabı okudu
Sen bana bir ömür uzakta olsan da ben bir nefes kadar yakınındayım. Sen olmasan da sensizlikte seninle soluk alıyor olacağım....Sadece yaşamak ve görmek istiyorum.
Sayfa 128Kitabı okudu
Beklersiniz. Sadece beklediğinizi değil, hayatta sessizlik ve durgunluktan başka şeylerin de olduğunu unutana dek beklersiniz. Bir karıncanın dizinize tırmandığını görür ama kılınızı bile kıpırdatamazsınız.
Artık kızkardeşinizin sizi arayıp aramaması önemli değildir, saklanmak yeterlidir. (Sizi arayan olmasa bile kimse yerinizi bulamadığında kazanan siz olursunuz.)
Nihayet ağacın arkasından çıktığınızda bunu sırf öyle yapmak istediğiniz için yaparsınız. Kendinizi uzun bir dalışın ardından ilk kez nefes alıyormuş gibi hissedersiniz. Bastığınız dallar çatırdar ve dünya size daha sıcak, daha parlak görünür. Hazır olsan da olmasan da geliyorum.
Geliyorum hazır olsan da olmasan da.
Sayfa 411
Şems-i Tebrizi
"Gözlerimden 'Sen' diye düşerken gözyaşlarım, gitmeye mecburdum. Sen bana bir ömür uzakta olsan da ben bir nefes kadar yakınındayım. Sen olmasan da sensizlikte seninle soluk alıyor olacağım. Baharları bir çiçek olup kokusuyla gönlüne dolacağım. Karanlığına saklandığında gözlerimde bir avuç güneşle geleceğim seni aydınlatmaya. Kimsenin ne dedeğini duymak istemiyorum... Sadece yaşamak ve görmek istiyorum. Hiç bir hayale sığdırımadığım tek gerçeğimsin... Sevdim işte ötesi de yok gerisi de...
Sayfa 128 - Karatay Akademi YayınlarıKitabı okudu
...Ellerin var ellerimde ve omzum başının tek dayanağı oldu. Derin nefesler alacak gibi oluyorum, esnemek istiyorum ama yapamıyorum, olur da uyanırsın diye kılımı bile kıpırdatamıyorum.
Sen benim en gerçek hikayemsin. Biz seninle bir hikayenin çok ötesindeyiz... Biraz deniz, biraz da gökyüzüyüz. Saçların uçuşuyor rüzgardan ve dudaklarıma değiyor her bir teli ama ben inatla kıpırdamıyorum sırf sen uyanacaksın diye... Aklıma yazıyorum bu mektubu ve ben seni yine gökyüzüne bağırıyorum. Sen benim olsan da olmasan da bu hayatta gökyüzüne bıraktığım en güzel notsun.
Sayfa 213 - Destek yayınlarıKitabı okudu
Gök girsin kızıl çıksın!
Sen bu savaşta olsan da olmasan da Baybars Sultan bunla barışsa da savaşsa da biz Oğuzlar; Selçuklular Kösedağ'da, Buhara'da, Semerkand'da, Belh'de, Herat'ta, Merv'de Rey'de, İsfahan'da, Şiraz'da, Tebriz'de kanımıza giren bu Erlikin gölgesi kara iblisi yere gömmeden kılıçlarımızı kınına sokmayacağız. Sura üflüyor olsalar ve bu önümüzde kaçıyor olsa peşini bırakmayacağız! Eğer susarsak, durursak, barışırsak gök girsin kızıl çıksın.
Sayfa 296Kitabı okudu
