...
Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak...
eski bir vicdan azabı
yahut saçma bir günah gibi
sabahtan akşama dek
uykusuz, donuk, bizi izleyen ölüm.
Gözlerin dilsiz bir çığlık,
boş bir söz olacak, beyhude bir sessizlik.
Bu yüzdendir her sabah
kendi gözlerini görmen yalnız...
Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak.
Bu, bitirmeye benzeyecek bir günahı,
Aynada yeniden beliren bir ölü yüzü görmeye benzeyecek,
Dinlemeye benzeyecek suskun bir dudağı,
Dilsiz düşeceğiz ortasına burgacın.
Cesare Pavese
(9 Eylül 1908 - 27 Ağustos 1950)
Hayatı boyunca verdiği ‘’
Yaşama Uğraşı’’, Onun hem hayatı hem de yazdığı kitabı olmuştur. 1935 yılından 1950 yılına kadar yazdığı günlüklerinin kitap haline getirilmesi ile oluşmuş otobiyografik nitelikli bir kitaptır. Bu kitabı yazdıktan 8 gün
Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak-
eski bir vicdan azabı
yahut saçma bir günah gibi
sabahtan akşama dek
uykusuz, donuk, bizi izleyen ölüm.
Gözlerin dilsiz bir çığlık,
boş bir söz olacak, beyhude bir sessizlik.
Bu yüzdendir her sabah
kendi gözlerini görmen yalnız
aynaya bakındığında ve o gün, ah,
değerli umut, biz de öğreneceğiz
hayat ve hiç olduğunu senin.
Ölümün bir bakışı vardır hepimiz için.
Cesare Pavese
Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak
Eski bir vicdan azabı
Yahut saçma bir günah gibi
Sabahtan akşama dek
Uykusuz, donuk, bizi izleyen ölüm.
Gözlerin dilsiz bir çığlık,
Boş bir söz olacak, beyhude bir sessizlik.
Bu yüzdendir her sabah
Kendi gözlerini görmen yalnız
Aynaya bakındığında ve o gün, ah,
Değerli umut, biz de öğreneceğiz
Hayat ve hiç olduğunu senin.
Ölümün bir bakışı vardır hepimiz için.
Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak.
Bu, bitirmeye benzeyecek bir günahı,
Aynada yeniden beliren bir ölü yüzü
görmeye benzeyecek,
Dinlemeye benzeyecek suskun bir dudağı,
Dilsiz düşeceğiz ortasına burgacın.
Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak-
eski bir vicdan azabı
yahut saçma bir günah gibi
sabahtan akşama dek
uykusuz, donuk, bizi izleyen ölüm.
Gözlerin dilsiz bir çığlık,
boş bir söz olacak, beyhude bir sessizlik.
Bu yüzdendir her sabah
kendi gözlerini görmen yalnız
aynaya bakındığında ve o gün, ah,
değerli umut, biz de öğreneceğiz
hayat ve hiç olduğunu senin.
Ölümün bir bakışı vardır hepimiz için.
Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak.
Bu, bitirmeye benzeyecek bir günahı,
aynada yeniden beliren bir ölü yüzü
görmeye benzeyecek,
dinlemeye benzeyecek suskun bir dudağı,
Dilsiz düşeceğiz ortasına burgacın.
Her güzel şeyin sonu olduğu gibi bu güzel kitabın’da sonuna geldik. kötü yorumların aksine ben kitabı gayet güzel buldum tabiki sıkıldığım ve okumak istemediğim kısımlar oldu ama onun dışında akıcı bir kitaptı sonu’da keşke güzel olsaydı hayaller ve hayatlar yarım kalmasaydı…
Gelelim kitabın içeriğine
baş rolümüz olan Gökçe gizemli bir cinayete