Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
#okudumbitti
Ölümü kabullenmek lazım bazen düşünmeden, çırpınmadan hem daha kötü ölümlerde vardı daha acı fakat böylesi daha kolaydı.
Uykuya teslim olmak gerekliydi.
Bazen insanları ne kadar uyarırsanız uyarın yinede bildiğini yaparlar, Atalarımızın da dediği gibi bir musibet bin nasihatten iyidir.
Kitaplar iyiki varlar...
Ölümü kabullenmek hepimiz için en zoru. Elric kardeşlerin kendilerini suçlamalarına şahit olmak daha da üzüyor >_<
Her şey bir yanaa Roy Mustang hayranlığımın iyice arttığı ciltlerdeyiz ^.^
Albert Camus'nün gençlik dönem eseri, yazdığında 22 yaşındaymış ama okuduğumuz zaman pek acemi işi olduğunu düşünmemiz mümkün değil. Dostoyevski'nin Öteki kitabını okurken de aynı hisse kapılmıştım, yeni yazmaya başlayan birinin elinden çıkmış gibi değildi o da.
Tersi ve Yüzü, beş tane kısa hikayeden oluşan deneme türüne biraz daha yakın bir kitap. Camus, kitapla ilgili yazmak istediği her şeyi burada yazdığını söylemiş. Öykülerin hepsi sonrasında şaheser kabul edilecek kitaplarının ön hazırlığı gibi. Hikayeler konu itibarıyla Yabancı, Düşüş, Sisifos Söyleni ve Başkaldıran İnsan'a köprü niteliğinde.
İntihar eden bir adamın psikolojisini aktarmasıyla başlıyor kitap, önsözün intihar kavramıyla başlaması, genel içerik hakkında fikir sahibi yapıyor ama devamındaki bölümlerde yaşama hevesi, yaşamdaki varoluş mücadelemiz, acı ve zaman olguları hakkında Camus'nün düşüncelerini muhteşem bir akıcılıkta okuyoruz. Yaşlı psikolojisinin anlatıldığı bölümden çok etkilendim. Zamanla düşüncelerin değişmesi, yaş aldıkça önemini kaybeden şeyler, geriye dönme isteği, eski günleri anımsama, yaşama çabası ve sonuçta uğranan hayal kırıklığı ve ölümü kabullenmek. O bölümü; " Yaşam kısadır ve insanın zamanını yitirmesi günahtır." cümlesi çok güzel özetliyor.
Önsözünden son cümlesine kadar yoğun, etkileyici ve öğretici bir eser Tersi ve Yüzü. Zamanı geri alamayacağımızı ve yaşadığımız ânın kıymetini hatırlatan bu derece etkileyici bir bakış açısı geliştirecek kitabı bir solukta değil, sindirerek ve üzerine düşünerek okumakta fayda var.
Bir insanın, sıradan ama kendini sıradan olmayan bir gözle gören bir insanın, gözünden yaşam ve ölüme giden yol. Bu gidilen yolda sağlıklı insanlara karşı hissedilen nefret ve kıskançlık karışımı hisler, ölümün sorgulanması, yaşamın gerektiği gibi yaşanıp yaşanmadığının sorgulanması ve bir anlık titreyişle son bulan hayat macerası.
Hayatını çalışmaya ve yükselmeye adamış bir karakterin gözünden ölüm hadisesinin en içten ve doğal bir biçimde ele alınışı...
Kitabın sonunda anlıyorum ki ölüm her zaman her şeye üstün gelecek ve bu durum karşısında bizim yapmamız gereken tek şey ölüm anında dönüp de geriye baktığımız zaman huzurlu bir şekilde bunu kabullenmek olacaktır.
Yıllar yıllar sonra dönüp de güzel yaşamışız diyebilmemiz dileğiyle.
#tavsiyeedilir.
En Uzak Sahil
Yerdeniz üçlemesinin ilk kitabında Çevik Atmaca’nın çocukluğunu, ikinci kitabında yetişkinliğini ve üçüncü kitabında da artık yaşlılığını görüyoruz. Çevik Atmaca gün geçtikçe güçlenmiş ve sonunda Roke Adası’nın Başbüyücüsü olmuştur. Başbüyücü olduktan sonra sadece bilgi öğretmek ve yönetmekle kalmamıştır elbette. Ben bu kitapta Atuan Mezarları adlı ikinci kitabında heyecanlandığım kadar heyecanlanmasam da içinde sürükleyici bir hikâye var. Yalnız belirtmeliyim ki kitabın ilk yarısı sıkıcı geçebilir. Olaylar ikinci yarıda başlıyor. Bu kitapta ejderhalarla ve ölümle yakın oluyoruz. İlk kitap büyümek konusu ile başlamıştı ve serinin sonu da ölüm konusu ile bitiyor. Kitaptan şu kısacık cümle tüm kitabın ana konusunu oluşturuyor aslında: “Ölümü reddetmek, yaşamı reddetmektir.”
Her birimiz, yaşam tatlı ve görebileceğimiz en güzel şey olduğundan ölüm sonucunu kabullenemeyen insanlarız. Ölümü kabul etsek bile kendimiz söz konusu olduğunda bu ihtimali düşünemeyiz bile. Korkarız ondan. Bunun sonucunda da ölümü unutarak, o hiç yokmuş gibi yaşarız hayatlarımızı. Hep genç kalacakmışız ve sanki gençler de hiç ölmezmiş gibi…
Ölümle bir sorununuz varsa bu kitabı okumanızı tavsiye ederim. Yaşamla ölümün bir olduğunu kabullenmek lazım
Sokrates ölüme mahkûm edilmiştir; suçu devletin tanrılarını inkâr etmek, gençleri yoldan çıkarmaktır. Dostu ve öğrencisi Kriton, öteki dostlarının da yardımıyla, suçsuzluğuna inandığı Sokrates'i hapishaneden kaçırmak, ölümden kurtarmak ister. Ancak bu kaçırma eylemine engel olan dış etkenler değil, Sokrates'in kendisidir. Sokrates neden kaçmak istemez? İşte Kriton diyalogunda Sokrates bu nedenleri ortaya koyar ve kaçmak ya da sürgünü kabullenmek yerine neden Atina'da kalıp ölümü yeğlediğine inandırmaya çalışır Kriton'u.
İlk kez Yunanca-Türkçe olarak çevrilen bu küçük ama içeriği derin yapıtında Platon Sokrates'in, kaçıp yasaları çiğnemektense ölümü yeğ tutan bir filozofun son gününü ölümsüzleştirir ve böylece ölürken bile düşüncelerinden ödün vermeyen felsefenin bu büyük şehidini anıtlaştırır.
