Ruhum toprak kokuyor
Ruhumda toprağın izleri
Ölümü özlüyorum...
Sensiz geçen bir günü daha gömdüm geceye.....
ŞiirZen
Umarım benden bıkmazsın, seversin herkes önce sevdiğini söylerdi umarım sonra bırakmazsın. Söyledikten sonra ağzıdan bir laf çıktıktan sonra hele bir de inandırıcılığı varsa benim inanasım deli gibi kanacağım sevilmeye hasretle kaldığım zaman gelmişse, Yapamıyorum demezsin olmuyor demezsin senden önce başkası vardı seninle de onu unutma
Dün otobüste arkadaşımla fakülteye giderken arkadaşımla konuşuyorduk. Yine babaannemin mütemadiyen telaffuz ettiği şu cümle döküldü dilimden "Kız kızım ölümü gözünün önüne al". Fatkettiğimde bunu düşündüm sahi ne güzel hatırlatıcı cümlelerimiz varmış... Özlüyorum.
Bir ruhun ne zaman
Aklanır saçları
Ne zaman ölüme daha yakın olur
Bir sevdalı
Ben bilmiyorum ama ölümü özlüyorum
Ruhumda toprağın izleri var
Ruhum toprak kokuyor
Üstüm başım ölüm kokuyor
ŞiirZen
Bazen hiç bir şey değişmez...
Bazen senden çok ölümü özlüyorum
Bilmiyorum zaman mı dar
Yoksa Seni mi imkânsızsın
Hakkari /Şemdinli /3 Dağ Komando Taburu
Ölmüş olsalar dahi ben öğrendiğim çoğu alimi çok özlüyorum. Hele ki Rabiatül Adeviyye annemizi…
Ve anlıyorum o sözü
“Alimin ölümü alemin ölümü gibidir.”
Kitap okuyordum bugün. Diyordu ki yazar "Hayatta acılar vardır, ama acı çekmek seçimdir. " Bilmiyorum hak veriyor muyum, karar veremedim. Düşündüm üstüne kim böyle acı çekmek ister. Farklı algılarsak 24 yaşında bir genç kızın ölümü nasıl daha az acıtır canını insanın? Düşünceler ardı ardına geliyor zihnime. Devam ediyor ve diyor yazar "Bedeninizi duyumsayın, nerenizde neler oluyor? " Dinledim biraz, göğsümün tam ortası yanıyor. Ağladım, 25 ine az kaldı Gizem'in. Ama sonsuza kadar 24 kalacak o. Hiç yaşlanmayacak. Attığım ama cevap alamadığım son mesaj kaldı geriye. "İyi misiniz Gizem? "
Seni seviyorum ve özlüyorum Gizem.
Ben ölümü özledim Anne!
Dudaklarımda pıhtılaşmış çağın küf kokusu var
Serseri bir hayatın kısacık ömrünü yaşıyorum
Tüketiyorum kendimi ve kendimde olan herşeyi
Ardımda yasak firkirler ve adıma söylenmiş yasak şarkılar
Şimdi kuytu bir köşeye durduruyorum günahlarımı
Secde içine saklıyorum hesapsız sorgularımı
Yanlışlarımı hatalarımla ayıklamayı bıraktım
Toprağın sesinden anlıyorum gel diye çağrısını
Ben ölümü özledim Anne..!
Ölmenin verdiği dirilmeyi özlüyorum
Eskiden böyle miydi hayat dedi annem.Ve ekledi emmi kızım:he ya yenge ne günlerdi be.Soluklandı biraz hafsalam..Daldım çok derinlere.
Soba önünde dedemin dizine oturup dinlediğim zikirler geldi aklıma.Babamın ahiret yurdunu yürek yangını ile anlatışı..Kızım Allah var,ölüm var..aksatma ibadetlerini,iyi insan ol kötüye karşı senden ibret alsın deyişi..Annemin'hepsi yalancı bi rüya gibi gelip geçti 'serzenişi ile silkelendim.Yalancı bir rüya?Hafsalam beni isthizaya mı almıştı yoksa?
Gönlümün çok sivri bir kasatura ile açtığı yaranın tarifi yok lügatımda.Özlüyorum eskileri,dedemi,babamı,eski günleri işte..
Yalnızlığım,sırdaşım oldu.Tüm derdimi semerine yükleyip beni de kucakladı köklü kolları arasına.İstesem de çekmiyor benden eğreti kollarını.Köküne kibrit suyu da çakamıyor insan sırdaşına..
Beklenen de gelmiyor, özlenen de.
"Dünya küçük demişlerdi nerdesin"diyordu şair.Ha?Soruyorum nerdesin gönlümün süruru?İçimde bir gençlik ölümü bekliyor..
Öleceğiz müjdeler olsun müjdeler olsun
Ölümü Öldüren Rabbe secdeler olsun..
Kâbe-i Muazzam'ı fani dünya gözü ile görüp
kavuşmak istiyorum sana Rabbim...
Denize mahrem coğrafyalarda göç etmeyi unutmuş bir kavime dönüşüyor ellerim
Parmak uçlarımda telaşı yaşama hevesimin
Gerdan altı cennet kokusunu özlüyorum en çok
Sulak yerlere hicrete hazırlanırken gözlerim....
Ve ellerin diyorum
Kadın ; Ellerin
Değse göğsüme o dem
Ölümü öldürebilirim...
Ellerin diyorum
Denize mahrem coğrafyalarda
göç etmeyi unutmuş bir kavime dönüşüyor ellerim
Parmak uçlarımda telaşı yaşama hevesimin
Gerdan altı cennet kokusunu özlüyorum en çok
Sulak yerlere hicrete hazırlanırken gözlerim....
Ve ellerin diyorum
Adam ; Ellerin
Değse göğsüme o dem
Ölümü öldürür gözbebeklerim ...
Ölümü özlüyorum. Daha fazla kırmadan, daha fazla kırılmadan...