Aşk bir beladır, ama Tanrı ’dan gelme;
Halk neden karşı kor Tanrı emrine?
Bize her şeyi yaptıran kendi madem,
Kulu sorguya çekmenin âlemi ne?
Yıldız ve ay her zaman gökte olacak.
Saf şaraptan iyiyi sanma bulacak.
Şarap satan insana ben çok şaşarım,
Satıp, ondan güzel bir mal mı alacak?
Olamıyorsan Mecnun Leyla'dan ırak
Seni sende, dünyayı dünyada bırak.
Aşk yolunda yürüme izni çıkarsa,
Yürümeli gözsüz ve dilsiz bir çırak!
Kimse emin değil ki şafaktan tekrar.
İste; gelsin, gül renkli şaraptan tekrar.
Sen altın değilsin ki, hey aptal herif;
Gömüp de çıkarsınlar topraktan tekrar!
Kalıbımı şu topraktan söktüler,
Kötülükler toprağıma çöktüler,
Bundan daha iyi olamam, çünkü
O potadan beni böyle döktüler!
Gül yüzlünün kalbini eğmek istersen,
Dikene de razı ol, değmek istersen.
Yüz parçaya bölünmüş tarağa bir bak;
O güzelin saçını sevmek istersen!
Ömer Hayyam
Ömer Hayyam
Olamıyorsan Mecnun Leyla'dan ırak
Seni sende, dünyayı dünyada bırak.
Aşk yolunda yürüme izni çıkarsa,
Yürümeli gözsüz ve dilsiz bir çırak!
Deniz insanları kaderin işaretleriyle asla dalga geçmezler. Bu nedenle makalemin giriş bölümünde Persia'nın yanlış bir adlandırma olduğunu, İranlıların ülkelerine çok eski bir deyimin, 'Aryenler Toprağı' manasına gelen 'Airania Vaeca'nın kısaltılmış haliyle, İran dediklerini belirtmeyi gerekli görmüştüm.
Daha sonra okuyucunun adını duyduğu tek İranlı olan Ömer Hayyam'dan söz edip onun şüphecilik tınısı çok ağır basan rubailerinden birini alıntılamıştım: "Kim görmüş bu cenneti, cehennemi? Kim gitmiş de getirmiş haberini?"
Sayfa 226Kitabı okudu
