Ömer F.
@omerrf
2 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
bana o kadar kötü davranmasına rağmen ona her baktığımda eskiden aramızın ne kadar iyi olduğunu hatırlıyordum
insan istediği şeye inanmaya çalışsa da bu hiçbir zaman işe yaramıyordu. sonuç hoşuna gitse de gitmese de, sonunda neye inanacağına beynin ve kalbin karar veriyordu.
Okur Takip Önerileri
915.jpg)
Heyecan içinde, tel örgünün önünde bekliyorduk..
Demir kapı açıldı..Bir..İki..Üç..Dört..beşinci oydu.
Güleç,canlı..Oysa,az da olsa yıpranmış, az da olsa çökmüş göreceğimi umuyordum. Yanılmıştım; diriydi, inanç doluydu. Oğlumuzu verdiler kucağına..
"Beni unutmuş olmalı," diyordu. "oğlum, Yılmaz'ım, ben babayım," diyordu.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Böyle yalnızlık ve kimsesizlik duygularıyla dolu olduğum akşamüstleri,dolmuşa biner,Selimiye yakınlarında bir yerde inerdim.Kucağımda babasının sevgili küçük oğlu,babamızın bulunduğu Selimiye önlerinden geçerdik ağır ağır.Oğluma kuleleri büyük yapıyı gösterir, işte baba orada Yılmaz'ım derdim.Baş baş yapar öpücükler yollardı o taş beton yığınına..Yılmaz'ım büyüdükçe,o kuleler,pencereler,askerler,silahlar ve bir yığın şey aklına yuva yapacak.. Çok sonraları,her önünden geçişimizde,ilgiyle babanın yeri diyecekti Selimiye'ye..
Sayfa 25Kitabı okuyor
Nasıl davranmam gerekliliği konusunda hiçbir şey konuşmadık. Çünkü ben her zaman yalnız kalabilirdim.. O, her zaman ansızın gidebilirdi bir yerlere. Trafik kazası olurdu,vurulurdu,gözaltına alınırdı,her şey olabilirdi.Bunları bildiğinden,tanıştığımız günden,alıştıra alıştıra,adım adım,yalnızlıklar,ayrılıklar ve ölüm hallerinde gerekli olacak bilgilerle donatmaya çalışırdı.Her an hazır olmalıydım beklenmedik acılara..Ve öylesine rahat,öylesine doğal anlatırdı ki,adres soran birine gideceği yolu ayrıntılarıyla anlatan bol vakitli bir adam sanırdınız.
Oysa onun hiç bir şeye vakti olmadı.Kırlara çıkmaya,çayırlara sırtüstü uzanmaya da fırsat bulamadı.
Sayfa 19Kitabı okuyor
