Etrafınızda kimse yoksa yalnız olduğunuzu hissedebilirsiniz ama etrafınızda çok alıştığınız biri yoksa eğer, bunun adı yalnızlık değil, onsuzluk oluyor.
Bıraksalar dökülecek yüzüne
zeytin karası gözlerinden
içlerinde ışıltıyla parladığım o an.
Aklımda pranga gibi duran
kesilmemiş o göbek bağı
beni sana bağlayan.
Adımlarken hasretinle ıslak Mayıs sokaklarını
hiç hayat bulmamış
sevgili denizimizin yosun kokusu vururken saçlarıma
ışıkları sönerken sokağımızdaki evlerin
uzardı sohbetlerimiz
gölgeleri uzayan sokak lambaları gibi .
şimdi hayranı olduğun o edebiyatın
muazzam ve beyaz karlar ülkesinde
yani yalnızlığın platosunda
içimi ısıtan
çok uzaklarda
sıcak bir liman kentindeki varlığın .
Bilesin istedim..
эк