Orda bir köy var uzakta, o köy bizim köyümüz değil!
Beden eğitimi öğretmeniyim, atandığım köy okulunda spora dair hiçbir materyal, araç-gereç, malzeme yok. Top filan yok sorun değil, hani bütün şehir okullarında görmeye alışık olduğumuz pota, voleybol direk ve filesi, futbol kale direkleri var ya hani, işte bizde o da yok. Kendi imkanlarımızla iki kale direği yapmayı başarmak üzereyiz mesele bu da değil aslında. Eğitimde fırsat eşitliği diye bir kavram üzerine cümle kurulmamalı bu ülkede. Problemlerimizden bir tanesi bu işte.
Not: Okul sınırlarını çevreleyen bahçe duvarımız da yok.
Gençlik, Anılar, Dayak...
Biraz kafamızı dağıtalım mi? Gündem karışık, insanlar stresli, ekonomi.... seçimler...vatan haini!... “şu”cu-“bu”cu... ohooo say say bitmez! İşte bunlardan sebep, nasılsa iş olacağına varır deyip olacağına varmışlardan söz edelim biraz. Son zamanlarda çok güzel öykü denemeleri okuduk sitede ya hep hüzünlendik, bakalım gülümseyebilecek miyiz?
Siz
