Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Edebiyatımıza Dair
« Yeryüzünde yegâne ihtirâsım, milletin lisânında, istediğim gibi birkaç manzûme vücûda getirmektir.»
★ Edebiyata Dair, "16 kitaplık Yahya Kemal Külliyât'ının 8. kitabı." Yahya Kemal Beyatlı'nın; mektuplarından, dönemin gazetelerinde çıkan yazılarından, karalamalarından ve Hikmet Feridun, Orhan Seyfi Orhon gibi dönemin gazeteci -
BİR ÖLÜM ANCAK BU KADAR ÖLÜMSÜZ OLABİLİRDİ!
"Deniz kenarında doğdu, iki derya gibi gözle. Altın başaklar arasından fışkırdı, altın başak rengi saçlarla. Gözlerinin maviliklerinde bir hayat kaynağı vardı. Baktığını bağlardı kendine... O, kayalar kadar fakat kayalardan daha kuvvetli; O, denizler kadar fakat denizlerden daha engin; O, gökler kadar fakat göklerden daha yüksek; O, güneşler
283 syf.
·
Puan vermedi
Beş Hececi'lerin Ağabeyi
Orhan Seyfi Orhon, Beş Hececi'lerin ağabeyi.
Kendimi bildim bileli şiir okumayı, şiir ile haşır neşir olmayı çok sevdim. Hele okuduğum şiir de hece ölçüsü ile yazılmış, arı bir Türkçe kullanılmış, lirizmin coşkusu ile bezenmiş ise... Ve Orhan Seyfi, bunu noksansız yapıyor, yapıyor diyorum zira dizeler hala diri hala canlı.
Kitap toplamda
İstanbul 'un iki yüzü...
Yerin altındaki İstanbul, yani cezaevinde işkence görenlerin İstanbul 'u ile yeryüzündekilerin İstanbul 'u... İki İstanbul 'a dair çarpıcı tespitler içeren tokat gibi bir romandı.
Edebi açıdan da son derece etkileyici, sıradışı bir eser. Pek çok cümlesi ile beni çok etkiledi.
#212668925
#212973708
#212898490
#213137442
#213138285
#213135988
#213078768
Yazar Burhan Sönmez de, pek çok yazar gibi, meğer meslektaşımmış, bu kitap sayesinde öğrenmiş oldum. Tıpkı Balzac, Kafka, Dino Buzzati, Orhan Seyfi Orhon, Cevdet Kudret (Solok), Ahmet Haşim, Mithat Cemal Kuntay, Yalçın Tosun, Rasim Özdenören, Doğan Hızlan, Necati Cumalı, Nuri Pakdil, Behçet Çelik, Ece Temelkuran, Sibel Eraslan, Ömür İklim Demir gibi...
.
.
Eserde adı geçen klasik eserler:
•Suç ve Ceza
•Yeraltından Notlar
•Karamazov Kardeşler
•Kötülük Çiçekleri
•Decameron
• Deniz Kurdu
Milli Eğitim Bakanlığınca Türk ve dünya edebiyatında 100 Temel Eser’in önce ortaöğretimde ardından ilköğretimde belirlenmiş olmasını, ülkemizde okuma oranını artırmaya yönelik bir çaba olarak görüyoruz. Bir başlangıç olarak ilköğretim seviyesindeki çocuklarımıza bu eserleri okutmayı başarabilirsek, “okuyan toplum” olma yolunda önemli bir adım atılmış olacaktır.
İlköğretimde 100 Temel Eser’in bir başka olumlu yönü de; aynı eserleri okumuş, o eserlerdeki dil varlığı ile duygu ve düşünce zenginliğini fark etmiş bireylerin oluşturacağı bir toplumun daha hoşgörülü, daha paylaşımcı olmasını sağlamasıdır.
Orhan Seyfi ORHON Kimdir?
Orhan Seyfi ORHON, 23 Ekim 1890 tarihinde İstanbul’da dünyaya geldi. Her ne kadar sanatla iç içe bir çocukluğu olsa da, hukuka merak saldı ve yükseköğrenimini Hukuk Mektebi’nde tamamladı. 1914 yılında mezun olduktan sonra, Mebuslar Meclisi (Meclis-i Mebusan)’ın Kavanin Kalemi’ne memur olarak atandı.
İlk ciddi yazın çalışmalarına lise yıllarında başlayan ORHON, önceleri şiirlerinde aruz veznini kullansa da, 1911 yılında Ömer SEYFETTİN, Ziya GÖKALP ve Ali Canip YÖNTEM’in Selanik’te çıkardığı Genç Kalemler dergisiyle önayak olduğu, Türk edebiyatının sadeleşmesi, Yeni Lisan anlayışı ve eski özgün Türk tarihi motiflerinin sanata yansıtılması görüşünü benimseyerek, hece veznine geçiş yaptı. Zamanla milli bir edebiyat akımı haline gelen bu hareket, Türk aydınları arasında geniş kabul gördü ve sanatı halk edebiyatına yakınlaştırmak toplumun kısımları için sanat yapmak düşüncesi doğrultusunda bir eğilim ortaya çıktı.
Orhan Seyfiyi severim; fakat gerçeği daha çok severim!
Orhan Seyfi ismini işitir işitmez şu cümleleri hatırladım:
"Faruk Nafiz, Orhan Seyfi kral gibiydiler. Dedikleri dedik, çaldıkları düdüktü. Hani ne oldu? Kimin dilinde kaldılar bugün, kime meram anlatabiliyorlar?
O manolya resimleri, şampanya bardağı, konca gül, Tarabya sahilleri, Adaların ıssız tenha yolları, Çallı İbrahimlerimiz, Feyhaman beylerimiz nerede? Kervana karışamadılar, bu güne yetişemediler elbet! Gençlik ateşi sönünce, yüce emeklerinden ekmek çıkmayınca bu alandan çekiliverdiler. Geride kalan üç beş tane hayran da, ne halleri varsa görsünler!"
Sahiden, şiirlerinin ekseriyeti bugünün okuyucusuna hitap edebilecek türden değil. Anadoluyu terennüm etmeye girimiş birer şiir müsveddesi gibiler. Eski deyişleri duyayım, o saz tınısını işiteyim diyip açılır ve okunur birkaç sayfa. Fakat hepsi bu. Bilhassa o "yenilik" gayretiyle yazdığı şiirler... Mazallah bir edebiyat talebesi okusa, edebiyatı bırakır!
Hoş, yok değil, mısra mısra çıkarıp söyleyebileceğimiz, zikredebileceğimiz şiirler. Var. Fakat her kitaptan bir cümleyle de olsa istifade edilebileceği düşünülürse, zannederim tabiatından gelen bir hak bu. Bir başarı değil. Döneminde parladı ve söndü. Saman alevi. Bugüne ulaşabilecek kudrette değil bu şiirler.
