El etek öpmek için kullar gelmiş saraya
Hepsinin paçasından sızıyor vıcık riya
Çık saray balkonundan et bendeler temaşa
Yırtılmış anırmaktan padişahım çok yaşa!
Kendime ilk defa ne zaman Türk dediğimi pek hatırlamıyorum. Bizim çocukluğumuzda Türk "kaba ve yabani" demekti. İslam ümmetinden ve "Osmanlı" idik. İlmihallerde baș dersimiz din ile milliyetin bir olduğunu öğrenmekti.
Vatan sözü yasaktı. Onu ben büyüyüp de Namık Kemal'i okuduğum günlerde kitapta gördüm. Kulağımla ancak Meşrutiyet'te duydum. Padişah kullarıydık. Okul çıkışlarında her akşam sıraya girer, "Padişahım çok yaşa" diye bağırırdık.
İçerde bir sürü papağan vardı, açlıktan çıldırmış durumda oradan oraya konuyor ve kendilerine öğretildiği gibi durmadan "Padişahım çok yaşa!" diye bağırıyorlardı....
Şaşkınlığı biraz yatışan heyetin başkanı "Bırakın dağılsınlar. Ahali de bu kuşlardan daha akıllı değil.”
İleri! Daima ileri ki zafer, şan, şehitlik, cennet hep ileride; ölüm ve alçaklık geridedir. Mübarek ve kutsal şehitlerimizin ruhuna Fatiha! Padişahım çok yaşa!
- Başkomutan Vekili Enver Paşa