Şiir kadına ithafen yazılır ,
Papatya gibi …
Papatya nasıl narinse , kadında öyledir.
Kadın ağladığında papatya yapraklarını döker .
İkisi de ikiz kardeş gibi birbirlerine bağlıdır .
İkiside güzeldir mesela,
Güneşle ay gibi birbirini tamamlamasını bilirler.
Bazen ikiside solgun görünür dünyada ki insanlarla uğraşmaktan…
Ama onları sulayan olursa gözlerinin içi güler ve sulayan kişiyi asla bırakmazlar.
Birisi güzel kokusunu saçar sulayana diğeri kalbini açar onu büyüten insanına .
İkiside mutlu olarak değer bilenlerin yanında ölmek isterler .
Tabi onları anlayanın yanında…
Meyve ağaçlarına bakalım mesela... Yakut küpeleri gibi dallarında onbinlerce kirazın gülümsediği kirazlara, tatlı armut ağaçlarına, mis kokulu elmalara, iştah açıcı eriklere, insanı mutlu eden incir ağaçlarına, nar ağaçlarına güzel badem ağaçlarına bakalım...
Neden meyveler bu kadar çok? Neden bu kadar lezzetli, neden böylesine mis kokulu, neden
Daha yeşerirken, daha yeşermeden ama yeşerirken kopartılan çiçekten, mesela orkide, mesela gül, mesela papatya, bunlar gibi bir çiçekten, daha yeşerirken kopartılan,
..çok kan akar mı?..
Sayfa 60
"Papatya" gibi mesela.
Bir çiçek, hiç solmayan.
Hiç koparılmayan.
Hiç yalanı olmayan,
Daha yeşerirken daha yeşermeden ama yeşerirken kopartılan çiçekten, mesela orkide, mesela gül, mesela papatya, bunlar gibi bir çiçekten, daha yeşerirken kopartılan, çok kan akar mı?
Son satırlar:
İnsanların zaten kısıtlı olan özgür düşünebilme ihtimalleri giderek ortadan kalkıyor.
Teknoloji bize doğanın bir parçası olduğumuzu hepten unutturuyor. Davranışlarımıza yön veren nedenleri düşünmekten uzaklaştıkça özgürlükten de uzaklaşıyoruz.
Özgürce karar alabildiğini zanneden, kendini doğanın biricik hükümdarı gibi gören pespaye birer
Sayfa 269 - Dipnot
