Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
136 syf.
6/10 puan verdi
Kitabın felsefeye çok hakim olan insanlar için yazılmış olduğunu söylemeliyim. Kesinlikle iyi derecede felsefe bilmeyen bu kitabın kapağını bile açmasın. Foucault "parrhesia" terimini kullanarak Berkeley’deki California Üniversitesi’nde İngilizce olarak verdiği altı dersin bant kayıtlarından derlemelerle bizlere o terimi anlatıyor.
Açık sözlülük: Parrhesia sözcüğü etimolojik olarak parrhesiazesthai —ki pan (her şey) ve rhema (söylenen) sözcüklerinin birleşiminden oluşur— “her şeyi söylemek” anlamına gelir. Retorik kullanmadan doğrudan söylenecek şeyi söylemektir. Bu sözcük Yunan edebiyatında ilk kez Euripides’te [MÖ 484-407] karşımıza çıkar.
Not: Felsefeye çok hakim olmadığım için 6 puan verdim. Belki de bir felsefe öğrencisi için 9-10 puanlık bir derlemedir. (Bu asıl inceleme değildir, ön yazıdır.)
Detaylı inceleme şu dergide yayınlandı; drive.google.com/file/d/1fZUvUvz...
Parrhesia
Hakikati söylemek.. fakat herkesin bildiği, gördüğü ve ayrımını yaptığı bir gerçek değil buradaki kasıt; söylendiği takdirde söyleyen kişinin dışlanmasına, cezaya maruz kalmasına, sürgün edilmesine sebep olacak nitelikte bir doğruyu söyleme eylemidir.
Antik Yunan çağında kullanılan ve konu alınan bu kavram; Foucault' un söyleşilerinden derlenmiş bu kitapta olabildiğince ayrıntılı biçimde ele alınıyor.
Platon ve Sokrates,
Seneca ve Serenus, kinizm tarafında diyojen.
Hepsinin ayrı ayrı hakikati söyleme tutumu ve niteliğini açıklıyor.
Örnek metinler, tragedyalar analizleri ile pekiştiriyor.
Hakikati söylemenin kanıtı " cesaret " tir.
Ve bunu söyleyecek kişinin de bazı nitelikler taşıması gerekir. En basit örneği ile sizi eleştirecek kişinin size denk konumda olması gerekiyor. Maddi olarak, fiziksel olarak, üstün ya da altta olan birinin söyleyeceği şeylere kibir, aşağılama yahut imrenme duyguları karışacağı için hakikat zedelenmiş olacaktır. Kinizme göre ise bu bambaşka şartlar gerektirir.
Parrhesia hem demokratik alanda hem de bireysel ilişkilerde kullanılan bir kavramdır. Retorikten sıyrılmış, dayandığı nokta tamamen kendi inandığı doğruları söylemek olan eylemdir. Burada kendilik kaygısını, demokrasi sorununu çözümlemek hedef değildir, tüm mesele sorunsallaştırmaktır.
Bu parametreler doğrultusunda parrhesiastes olmak ya da bulmak bu çağda oldukça zordur.
Fuko'nun öğrencisi olabilseydim dedirtecek bir kitap yine..
Keyifli okumalar.
Bizde, doğruyu söyleyen dokuz köyden kovuladursun, parrhesia kavramı, “sonunda ölüm de olsa doğruyu söylemek” olarak tarihteki yerini alıyor . Antik Yunan’dan Roma’ya , Kiniklerden Stoacılara kadar doğru söylemenin tarihini inceliyor Foucault. İnsan bir krala , bir dosta , gerçeklikle bağını koparmış bir topluma hatta kendi kendisine doğruları söylemeli mi yoksa nasılsa anlayan yok deyip, Midas’ın berberi gibi sazlıklara mı haykırmalı ? ( Doğruyu söylemek demişken , Foucault’la ilgili geçtiğimiz gün öyle bir şey okudum ki sormayın ... Belki eski bir haber belki de yeni , bilemiyorum . Foucault’un bir pedofil olduğuna dair , arkadaşının bir itirafıydı . Hoş adam ölmüş , artık ne olduğunu anlatamaz bile o nedenle arkadaşı da -eğer böyle bir olay gerçekse- en az Foucault kadar çirkin bence .Son zamanlarda kendime sorduğum sorulardan birini yeniden sormak istiyorum bu vesileyle . Bir yazarın yaptığı hatalar , yazdığı kitaplardan bağımsız olarak mı anlaşılmalı yoksa yazdıkları da kendisi gibi çöpe mi atılmalı ?)
147 syf.
10/10 puan verdi
Doğruyu söylemek bir sorun mudur?
İnsan yalana veya kaçamak cevaplara neden gereksinim duyar?
Doğruyu söylemek ne anlama gelir?
Doğru dediğimiz şey neden risktir?
yalan neden doğru gibi anlatılır?
Bu sorular ekseninde Foucault, ''doğruyu söylemek'' eylemini felsefik, retorik ve siyasi alanda derinlemesine irdeliyor. Doğrunun geçirdiği dönüşüm ve
Parrhesia/Parrhesiastes
Foucault'nun 'kendilik pratikleri'ni anlamak için bu kitabın okunması şart diyebiliriz. Doğruyu Söylemek'de Foucault, varoluş estetiği anlayışını ''parrhesia-parrhesiastes'' kavramı üzerinden ele alıyor. Parrhesia ile ilgili bilinmesi gereken önemli bir nokta şudur ki, kavramın tarihine bakılırsa, kavramın varoluş estetiği kaygısını tatmin etmeye yönelik etik karakterli bir dünya görüşünü ihtiva etme karakterinden uzaklaşarak, özellikle Patristik aksla birlikte öznel deneyimi kuran bir çeşit itiraf mekanizması haline geldiği fark edilecektir. (Bunun detayını Hermönetiğin Kökeni adlı, konferanslarının derlendiği kitabın incelemesinde gnomik-gnostik-gnoseolojik kendilik geçişlerini betimlerken ele alacağım.)
Doğruyu söylemek, yalnızca doğruyu söylemek içindir. Ancak söylem, söyleyeni (parrhesiastes'i) tehlikeye atıyorsa söylenen doğru olabilir. Bu bir arkadaşımızı kaybetmek uğruna ona kendisiyle ilgili bir gerçeği söylemek de olabilir, kellemizi kaybetmek uğruna tıpkı Platon gibi bir kralı eleştirmek de.
Felsefe ilgilileri için okuması oldukça rahat bir kitap olsa da sayfa-içerik oranı yüksek olduğundan yorabilir. Bir roman gibi bir seferde sayfa sayfa okunmasını önermem. Mutlaka dinlenmiş kafayla, kalem kağıtla okunmalı. Foucault okuması bir savaş gibidir. Onu yenemezsiniz ama yeterince direnirseniz ufkunun kapılarını size açacaktır.
Foucault, hakikati söylemenin/ bilmenin, hakikati dile getirenlerin tespit edilmesi ve bunların hangi ayırt edici özelliklere göre belirleneceğini bilmenin bireysel ve sosyal açıdan ne derece önemli olduğunu karşılaştırıcı bir üslup ile ortaya koymaya çalışmıştır. Düşünce tarihi kavramına vurgu yapan Foucault, bu kavramı
Foucault'un okuduğum ikinci kitabı bu kitap. Sanki okurken bilip de beynimin gizli bölmesine kaldırdığım şeyleri hatırlatıyor. Hakikat ve gerçeğin özgül ilişkini sorunsalaştırarak inceleyen düşünür, Hakikat söyleme hakkı üzerinde durur. Hakikati kim nasıl nerede söyler gibi şeylerin cevabını arayan yazar aynı zamanda kısa bir Antik Yunan tanıtımı da yapar. Özellikle "parrhesia" (yani hakikati söylemek) kelimesinin evrimini incelediği bölüm muazzamdı.
En'el Hak diyen Hallac-ı Mansur ile harmanlayarak daha da haz alabiliriz.
Büyük Adama saygılar:)
Micheal Foucault'un daha önce farklı bir eserine başladığım da dilini çok zor bulmuştum. Fakat "Doğruyu Söylemek" doğruyu söylemek gerekirse bir kavramın incelemesinin derinliği konusunda beni hayran bıraktı. Eserde doğruyu söylemek, hakikati söylemek gibi anlamları içeren "Parrhesia" sözcüğünün ciddi ciddi arkeolojisinin yapılmıştır. Foucault'un bu görkemli çalışması sayesinde kavram arkeolojisinin ne kadar zor, zahmetli ve entellektüel bir bilgi birikimini gerektirdiğini böylelikle öğrenmiş oldum. Büyüksün Foucault...
Parrhesia
Seminer notlarından derlenmiş bir kitap. Antik Yunan'daki Parrhesia (yalın dürüstlük) kavramı üstünde aydınlatıcı ve açıklayıcı bir şekilde durulmuş ki bu doğrular, dokuz köyden kovulmayı aşan türde daha ağır riskleri ve tehlikeleri de barındıran doğrular. Tartışma ânında parrhesia kullanma izni istemesi de parrhesiastası (sözünü sakınmadan konuşan kişiyi) doğrucu davutluktan ayıran bir özellik. Kelimenin gerçek anlamıyla kırmayı, kırılmayı sonuçladığı ölçüde yaklaşılan bir aşama gibi.
147 syf.
·
Puan vermedi
Öncelikle bu kitap Foucault’nun kaleme aldığı bir yapıt değil. Bu metin, Foucault’nun 1983 sonbahar döneminde Berkeley’deki California Üniversitesi’nde verdiği dersin band kayıtlarından derlenmiş. Benim bu kitabı seçme nedenim ise ince olmasıydı. Foucault okumayı çok istediğim bir düşünürdü fakat okumamı daha başlardan almalı ve direkt içine
Doğruyu Söylemek
Yine her zamanki klişemle başlıyorum: bu bir incelemeden çok kendi düşüncelerimi başkalarına yansıtabileceğim şekilde çözümleyip bir düzene sokma çabasıdır benim için. Elimden geldiğince kısa yazmaya çalışacağım. Her bölümden dikkatimi çeken 1-2 noktayı yorumlayıp buraya not olarak bırakmak istiyorum.
Kitabı almaktaki asıl amacım Foucault'ya
Derste bahsi geçen bir kavramdı "Parrhesia". Üzerine yazılmış, üstelik Foucalt'un elinden çıkmış bir kitabı tavsiye olarak alınca hemen okudum. Şöyle ki kitap Foucalt'un verdiği seminerlerde tutulan notların bir araya getirilmesi ve düzenlenmesinden oluşturulmuş. Kavramın oluşumundan, tarihteki yerinden, kullanılışından, farklılıklarından ve en önemlisi de sorunsallaştırılmasından bahsediyor Foucalt. Birçok filozoftan örnekler vererek, tarihte birden çok ve farklı noktaya değinerek, alıntıları yerinde yaparak açık ve net bir şekilde anlatmış parrhesia kavramını. Okuyunca anladım ki günümüzde en çok ihtiyaç duyduğumuz şey bir parrhesiastes - doğruyu söyleyen kişi. aralara Latince kavramlar, bunların Türkçeleri ve bazı yerlerde de kullanılış farklılıkları verilmiş. Latinceye olan merakımdan dolayı bu yıldızlı kelimeler oldukça hoşuma gitti. Sıkılmadan okuyacağınız ve okudukça kendinizi geliştireceğiniz bir eser.
-İlk not olarak şunu belirteyim, bu eseri Kerem Eksen çevirisiyle birlikte okudum, kendisi bugüne kadar okuduğum en iyi çevirilerden birine imza atmış ki başkası çevirse Foucault okumak oldukça zor olabilir-
İncelemeye geçeyim, Foucault'un bu eserinin 1983 yılında Berkeley Üniversitesi'nde 'Söylem ve Hakikat' adındaki altı dersinin kayıtlarından derlenmiş olduğunu belirteyim. Foucault bu derslerinde temel olarak 'parrhesia' sözcüğünden yola çıkıyor. Dilimize 'hakikati söylemek' olarak çevirsek de bu çevirinin kelimenin tam anlamı olduğunu söyleyemeyiz. -Zaten öyle olsa niye bir ders konusu olsun ki?- MÖ V. yüzyıl ile MS V. yüzyıllar arasında popüler olan bu kelime, zaman içinde de değişimlere uğramış ve Hristiyanlık'in daha geniş alana yayılmasıyla unutulup gitmiş. Foucault; Sokrates, Diogenes, Euripides, Kinizm, Sofizm gibi düşünürlerin ve düşünce akımlarının 'parrhesia'ya nasıl yaklaştıklarına bakarak bu kavramı da zihnimize sokuyor.