"Dünya pek alçak bir yer olacak yakında öyle görünüyor."
Sayfa 73 - Metis Yayınları
Babandan kaynaklanan korkularını kısmen yok edebilirim, pek yakında.
Hiçbirimizin geleceği bu ülkenin ve halkın geleceğinden bağımsız değil. Nereye, ne kadar uzağa kaçsanız da değil! Peki bu genel tablo içinde ben ve benim gibi insanlar nerede duruyor? Ya da nerede duracak? İşte en kötü bölüm de bu zaten. Çünkü bana sorarsanız pek yakında, birkaç yıl içinde, bu gidişin yönünü değiştirecek bir şey olmadığı takdirde, biz bu ülke için bir şeyler yapmak istesek bile, bu ülke bizi istemeyecek. Hani bünye kendine yabancı olanı kusar ya, tıpkı öyle bizi de kusacak. Çünkü herkes hakikaten popüler kültürle kamçılanırken, giderek bütün ülke "köylüleşecek". Köylülük (köylüler değil!) kötüdür! Köylülük tutucudur; aynılaşmadır; ikiyüzlülüktür; ahlaksızlıktır. İşte böyle bir düzen içinde bize ihtiyaç olmayacak. Bizim yaptığımız, ürettiğimiz düşünsel, sanatsal her neyse hiçbir ürünün alıcısı kalmayacak. Bizim gibi insanlar -eğer bu gidişi değiştirecek herhangi bir şey yapamazsak yakın gelecekte tedavülden kalkacak!
Ne diyorsunuz?
Sayfa 53 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
Ah, ama bunu yapamazsın, Rose! Daniels. Hayır, o bunu yapamaz. Saklanabileceğini sanıyor ama yanılıyor. Önce hafta sonlarında çalışacağım. İşi daha çok telefonla halledeceğim. Böyle yapmak zorundayım. Pek çok işimiz var. Yakında önemli bir baskın da yapılacak. Ama neyse... Pek yakında sadece Rose'la ilgilenme fırsatını bulacağım. Ve o da çok geçmeden yaptıklarına pişman olacak. Evet. Ömrünün sonuna kadar pişmanlık duyacak. Tabii bu ömür kısa olabilir...
İçinde bulunduğum bu durum yakında bitecek diye umuyorum. Uzun süre karşılaşmayınca bir süre sonra unutabilirim. Unutamasamda akışına bırakabilirim. Her önüne gelen insan senin hayatında olacak diye bir şey yok. Belki olur belki olmaz. Zaman gösterir. Akabinde daha önce başlayıp da yarım bıraktığım çalışmalara devam edebilirim. Sadece 1 haftada HTML öğrenmiştim. Ardından 2 haftada CSS temellerini atmıştım. JavaScript'e gelecektim ki yönümü Adobe programlarına çevirdim. Eş zamanlı olarak İngilizcemi neredeyse günlük haberleri okuyup anlayabilecek duruma getirdim. Biliyorum kafama koyduğum pek çok şeyi başarabilirim. Çünkü geçmişte başarmıştım. Üniversiteyi sadece 2-3 ay ders çalışıp 340 puanla kazanmıştım. Hem de önemli kısmında işte çalışmama rağmen. Açıköğretim lisesini yine çalışırken dışarıdan bitirmiştim. Sadece o bilgimle kazandım. 1 sene zamanım olsa eminim daha iyi üniversite kazanırdım. Askerliğimi ise bir düzine takdir belgesiyle bitirmiştim. Gücümü çocuk yaşlarımdan beri anne babamdan değil kendimden aldım. Hep kendi omzuma yaslandım. Bundan sonra da böyle yapabilirim. Biliyorum örneği çoktur. 40'lı, 50'li yaşlarında dahi hayatına yön verebilen. Onlar yapıyorsa ben de yaparım. Yeter ki kafama koymuş olayım. Ben hep zamandan ve mekandan olabildiğince bağımsız çalışmayı ve maddi kaygılardan uzak bir yaşam sürmeyi hayal ettim. Bu hayalimi kovalayacağım. Azmin elinden bir şey kurtulamaz.