Öyle zamanlardan birinde “Yâr! Yüreğim yar... Gör ki neler var!” dedim, şahım, “Bu halk içinde sana güler var” diye cevapladı.” “Ko gülen gülsün, Hak bizim olsun!” dedim; “Gafil ne bilsin, Hakk’ı sever var” dedi. Çaresiz boynumu büktüm, içime döndüm, kendime yöneldim.