Ben mi? Ben ki katledilenim, onların katlettikleriyim, ben mi katilim? Bizi katil olmaktan kim koruyabilir ki? Biz her gün bir cinayetin önünden kayıtsız geçip gidiyoruz! Ve katil Beckmann, hem maktul hem de katil olmaya dayanamıyor artık. Dünyanın suratına haykırıyor: Ölüyorum! Sonra adam, Almanya’ya gelen adam, olanca yerde sokak ortasına seriliyor ve ölüyor. Eskiden sokaklarda sigara izmaritleri, portakal kabukları, kâğıt parçalan olurdu; bugünse insanlar var, yerlere serilmiş, kimin umurunda!
"Şimendiferle Lübnan sınırlarına girdiğimiz zaman, yeşil koruların ve
zengin villaların mesut görünüşü altında, Suriye açlığını gördük.
Atılmış portakal kabukları üstüne üşüşen şiş karınlı çocuklar, ekmek
artığı kemiren iskelet kadınlar, ilk defa burada bize cephe gerisinin
ıstırabını haber verdi."