- “İster politik, ister eğitici, isterse kültürel içerikli olsun sonuçta niyet anlam ileterek kitleleri anlamın egemenliği altında tutmaktır. Bir başka deyişle kendini haberin sürekli olarak ahlâksallaştırılması zorunluluğu biçiminde dışavuran anlam üretimi zorunluluğu. Daha iyi haber verebilmek için, daha iyi toplumsallaştırmak için, kitlelerin kültürel düzeylerini yükseltmeye çalışmak için vb. vb. Hepsi palavra. Çünkü kitleler bu akılcı iletişim zorlamasına insanı aptallaştıracak bir biçimde karşı koymaktadırlar. Onlar anlam yerine gösteri istemektedirler. Hiçbir çaba onları içeriklerin ya da kodun ciddiyetine inandırmada yeterince kandırıcı olamamıştır. Gösterge isteyen insanlara mesaj verilmeye çalışılmaktadır. Oysa onlar içinde bir gösteri olması koşuluyla tüm içeriklere tapmaktadırlar. Yadsıdıkları şey anlamın "diyalektiğidir". Onların aldatılıp kandırıldığını ileri sürmek de boşuna uğraşmaktır.”
Eşler güven duygusunu, birbirleri ile kurdukları iletişimle pekiştirir veya zedelerler.
Sayfa 24Kitabı okudu
Jose Saramago
Bilgi bizi ancak, insanlara yaklaştırdığı ölçüde daha bilge ve daha
bilgin kılar. Oysa, ihtiyacımız olan tüm belgelere uzaktan ulaşabilme
imkânıyla birlikte, insanlıktan uzaklaşma tehlikesi artar. Ve cehalet tehlikesi. Artık kültürün anahtarı, deney ve bilgide değil, internetin sunduğu birçok yol ve kaynak arasında bilgi arama yeteneğinde bulunmaktadır. Dünya tanınmayabilir, hangi toplumsal, ekonomik ve politik evrende yaşanıldığı bilinmeyebilir ve tüm olası bilgilere sahip olunabilir. İletişim böylece bir birlik biçimi olmayı bırakır. Gerçek, doğrudan doğruya, insandan insana iletişimin sonunun geldiğine üzülmemek mümkün mü?
Sayfa 111
