Anımsayacağım içtenlikle
Sizin bir çiçek gibi açtığınız o yerleri.
Yolum sevinçsiz. Önümde uzayıp giden çalkantılı deniz
Üzüntü ve yorgunluk vaat ediyor sadece.
Tam mezar taşına yazmalık..
Geçen her günü, her yılı,
Alıştım hep aynı düşünceyle uğurlamaya:
Hangisi gelecekteki ölümümün
Yıldönümü olacak acaba?
Ve yürek yeniden tutuşuyor, seviyor yeniden, Sevmemesi olanaksız çünkü.
Hem hüzün hem bir hafiflik var içimde; kederliyim.
Bir amaç yok gelecek zamanda:
Yürek bomboş ve yok bir yararı aklın,
Ve üzüyor beni tasayla
Tekdüze gürültüsü yaşamın.
Yaşam, bana neden verildin sen?
Bu güzeldi.
Duruyorum karşısında düşünceli,
Ayrılamıyor ondan gözlerim;
"Ne kadar hoşsunuz!" derken dudaklarım,
"Seni nasıl seviyorum!" diyor kalbim...
"İnsanla ilgisi, sadece kendi insanı bakımındandır. Bir Afrikalıyı, Bir Hintliyi, bir Çinliyi, bir Rus'u, bir Türk'ü hissedemez içinde. Her şeyi bir anatomi masasına yatırır, kusurları ortaya koyar, sahip olabileceklerini alır -mülkiyet duygusu-. Edebiyatta bile çıkarına bakar. Bir Puşkin'i anlayamaz. Dostoyevski'ye, Tolstoy'a yaklaştığı gibi yaklaşamaz. Biz Steinbeck'in pamuk ve şeftali toplayan işçileriyle birlikte acı çekeriz, Hamlet'in meselesine katılırız. Palto bizi derinden sarar."
Sayfa 130 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hüzünlüyüm, Nina: Yolum can sıkıcı.
Tanrısız, esinsiz, gözyaşsız,
Yaşamsız ve sevgisizdim.
Kocayan evrenin bu ak saçlarını
Tabutları her gün görmüyor muyuz..?
Sayfa 105Kitabı okudu
Se amor'e che dunge..?
Sayfa 99Kitabı okudu