Bir kitabı yarım bıraktı
%44 (156/352)
Bir kitap okudu
348 syf.
·
Puan vermedi
·
17 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Olan Nedir, Ne Gözlenir?
Eğer fiziksel dünyada gerçeklik olmasaydı da, çeşitli kimseler tarafından hayal edilen sadece birtakım düşler olsaydı, bir kimsenin düşünü, bir ötekinin düşüyle birbirine bağlayan herhangi bir yasayı bulmayı bekleyemezdik. Bir kimsenin algılarıyla, (kabaca) ona zamandaş olan, bir başkasının algıları arasında bulunan yakın ilişki, farklı ilişkili algıların ortak bir dış kaynağının varlığına bizi inandırmaktadır. Fizik, "aynı" olay dediğimiz değişik kimselerin algılamaları arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları hesaba katar. Ama bunu yapmak için fizikçi, önce benzerliklerin neler olduklarını ortaya çıkarmak zorundadır. Bunlar pek geleneksel olarak düşünüldüğü gibi değildir, çünkü ne uzay, ne de zaman birbirlerinden ayrı, kesinkes nesnel olarak alınamazlar. Nesnel olan, her ikisinin bir çeşit karışımı, "uzay-zaman" diye adlandırılanıdır.
(Apaçık karşısında olsa da) ölümü düşünmüyor, (apaçık alnında yazılı olduğunu anlasa da) kara yazgıyı düşünmüyor; var olmayanı, yasaklanmışı, adı konmayanı, kaybolanı düşünüyordu:
Bütün dünya normal, olağan, anlamlı gözüküyor ama sözcüğün, o saf tılsımın, o tuhaf muskanın altındaki sallantılı sığınakta korkunç bir kaosun yavaşça vücut bulduğunu, ortaya çıktığını görüyorum. Bütün dünya olağan gözüküyor ama bir gün, bir hafta, bir ay ya da bir yıl sonra çürüyüp yok olacak. Çünkü bir yarık var. Hiç durmadan, adım adım hacmini artıran bir yarık, uçsuz bucaksız bir unutuş, dipsiz bir uçurum, boşluğun istilası. Bir bir susacağız.
İnsanoğlu Platon'un mağarasına girmişti. Yunanlı filozof, zincirlendikleri mağaranın duvarlarında gerçeğin gölgelerini seyreden insanlar hayal etmişti. Platon'un mağarası artık gerçekti: sadece, adı televizyondu. Katot ekranlarımızda "Canada Dry" bir gerçeği seyredebiliyorduk: gerçeğe benziyordu, gerçeğin rengindeydi, ama gerçek değildi. Logos'un yerini, mağaramızın nemli duvarlarına yansıtılan logolar almıştı.
Sayfa 62Kitabı okudu
Çünkü bir insanı etkilemek ona kendi ruhunu vermektir. O, doğal düşünceleri düşünmez ve doğal tutkuyla yanıp tutuşur. Erdemleri onun için gerçek değildir. Günahları, ki bunlara günah denirse, ödünç alınmıştır. O, başka birisinin müziğinin yankısı veya onun için yazılmamış bir oyunun aktörü olur. Yaşamın amacı kendi kendini yetiştirmektir. Hepimizin burada bulunma amacı kendi doğamızı anlamaktır. İnsanlar günümüzde kendilerinden korkuyorlar. Bütün görevlerin en üstününün kendilerine karşı borçlu oldukları görev olduğunu unutuyorlar.
Sayfa 29 - Lord HenryKitabı okudu
Bir kitabı yarım bıraktı
