Köylüler, İşçiler ve İmalatçılar
...
Snelman, bütün köylülerin, işçilerin, imalatçıların ve bütün halk kesimlerinin
her yönden aydınlanmasını, öğrenim ve eğitimini hayatının en önemli görevi
saymış; bir zamanlar Pierre d’Amiyen’ in Haçlı Seferleri’ni kışkırttığı gibi, o da Finlandiya’da eğitim seferberliğinin öncüsü olmuştur.
Snelman
"En ferahlı ve zengini Beyazıt Kütüphanesi. Fakat ne berbat âdet: Kundura çıkartılıyor. Bu zorluğu yapmayınız diye memurlara söyledim. Temiz gördükleri bana müsait davranıyorlar; fakat devam eden o kadar az ki burası Sultan Hamid'in saltanatı başlangıcı zamanlarında yapılmış. Sadrazam Said Paşa inşasına sebep olmuş, bu güzel... Fakat bahçemsi yerinde büyük bir ocak var, bu meraklı bir şey. Fazla kitapları yakmak içinmiş. İnsanlar gibi kitaplar da jurnal olunuyor ve insanlar gibi onlar da mahvediliyormuş... Kitap yakmak... (Cumhuriyet devrinde bu felâketin benim eserimin başına geleceğini o zaman bilmiş olsaydım bilmem ne hislerle başım dönerdi. Oh! 1933 senesinde İstiklal Harbimizin Esasları namındaki eserimi hükümet yaktı. 3 bin nüshaydı.)
Hay Allah belanızı versin. Kitap yakılır mı? Kitap jurnal edilir mi? Elden ele Mahkeme-i Kübra gibi müthiş eserleri bile okuyoruz. Men olunan şeye insanın haris olacağını olsun bilmiyorlar. Gizli dinleme ve gizli okumalar insanın ruh ve sinirlerini geriyor. Ve yapanlara karşı müthiş düşman yapıyor."
Sayfa 185 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ruh kütüphanesi...
Zaman akıp giderken okuduğumuz kitaplardaki hayatların farklı versiyonlarını yaşadığımızı anlıyoruz. Çok uzun zaman oldu uğramayalı kütüphaneme.. İçinde bulunduğumuz mücadele hali bizi çok şeyden ayrı tutuyor.. Belkide hepimizin hayat hikayesinde baş kahraman olduğumuzla alakalı... Ve biriken yaşanmışlık hissi bizi yazmaya itiyor.. Okumak da yazmak da terapi gibi bence herkes ömründe bir kez kendini anlatmalı içini dökmeli ... Konuşarak anlatamadığımız o uçsuz bucaksız ruh dünyamız bir nebze olsun dile gelmiş olur...