Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
'Hep böyle olur. Kişi bir kenarda kalmak için elinden geleni yapmıştır, derken günün birinde, nasıl olduğunu anlamadan kendini doğrudan sona götüren bir hikayenin içinde bulur.'
.
Milano'dan Roma'ya taşınan Leo Gazzarra'nın hikayesi Kentte Son Yaz. Tam zamanı bu hikayeyi dinlemenin. Sonbaharın ruhuna uygun olması ise şundan: dallarından dökülüp, rüzgarda savrulup duran yapraklar gibi Gazzarra da.
.
Gianfranco Calligarich insanın içindeki boşluklara sesleniyor sanki. Ama bu boşlukları övmüyor, doldurmaya da çalışmıyor. Sadece şunu diyor 'içindeki yokluğu görüyorum'.
.
Usulca okunan kitaplardan Kentte Son Yaz, tavsiye ederim.
.
Eren Cendey çevirisi, Alper Zeki kapak tasarımıyla ~
“Acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımız...”
Öylesine kıyıda duran bir kitabı bitirdikten sonra Feza ve Mehmet için zihnimden geçen ilk cümle bu oldu.
Hayatın ne denli ani bir şekilde gel gitlerle dolu olduğunu, her hamlemizin bir bedeli olduğunu, hayallerimizin; zamanın ve birkaç küçük yanlışın karşısında rüzgarda yön değiştiren yapraklar misali ne denli çaresiz olduğunu hatırlattı bana.
Yaşamın var oluşunu sürdürebilmesi için verdiği savaşa ayak uyduramayan insanoğlunun çaresizliği...
Yaşamak en mutlu anımızda dahi savaşmaktır.
Siz hiç harika bir gün doğumunda manzarayı seyre dalan ağaçlar gördünüz mü?
Yağmak istemeyen bir bulut,
Düşmekten vazgeçen bir yağmur damlası?
İşte bu yok olana kadar süren, bir bütün halinde savaşma azmi, yaşam denilen döngünün içinde yeni yeni var olmaya başlayan insanoğlunun, evrene oranla sahip olduğu tecrübesinin gülünç ezikliğidir.
Hayatın; vazgeçişleri, pes edişleri, savaş meydanını terk edenleri asla affetmediği gerçeğini bir kez daha önüme serdi bu kitap.
Koray’ı yıkan,
Pişmanlık mı
Özlem mi
İhanet mi
Yoksa Kader mi emin değilim ancak belli ki insanı yıkan genelde insandan başkası olmuyor ve bu bazen kendisi olabiliyor...
Seviyorsanız ”sevildiğinizden” vazgeçmeyin.
Merhamet dolu sevgiler, Keyifli okumalar dilerim.
"Dünyaya bir kez çocukken bakarız, geri kalanı hatıradır." demiş Lousie Elisabeth Glück.
Neden?
Çünkü doğduğumuz andan itibaren dünya keşfedilmeyi bekleyen bilinmezliklerle doludur.Dokunduğumuz her nesne, yeni her kelime, sallanan ağaçlar, rüzgarda savrulan yapraklar, hareket eden her şey bizi daha da heyecanlandırır, ne zamana kadar sürer bu heyecan? Çocukluk sona erdiğinde bu heyecanlar da azalmaya başlar.(Hep çocuk kalanlar, çocuk ruhlular bunun dışında tabi :)
Kitap da çocukların 0-3 yaş arasında ne yaşarsa, ebeveynleriyle ne kadar çok sıcak etkileşime maruz kalırsa, ilerideki akedemik başarısı ve öz düzenleme becerilerinin o oranda gelişeceğini dair yapılan araştırmayı içeriyor.Yani Glück'ün cümlesinden yola çıkarsak; çocuğa bu yaş aralığında dünyaya ne kadar çok baktırırsak ilerideki hatıralarının o kadar çok olacağını anlatmaya çalışıyor.
Nasıl ki bir anne hamileyken anne maddi olarak ne durumda olursa olsun bebek her türlü besinini alıp oluşumunu tamamlıyorsa, bebek doğduktan sonra da şartlar ne olursa olsun (genetik, maddi şartlar, doğduğu çevre, anne babanın eğitimi, sosyal durumu gibi ) anne ve baba tarafından desteklenen bebekler zeka ve öz düzenleme becerileri açısından çok daha iyi gelişiyor.
Kitabı velilerime önermek isterdim fakat çalıştığım okulda şu anki şartlar buna müsait değil.Kitap okuyan velileriniz varsa özellikle 0-3 yaş arası bebeği olanlara mutlaka önerilmeli.
Okul öncesi bebeklik döneminin eğitimde rolü büyük ama biz de çok daha önemli bir dönem var : Bizde eğitim doğum öncesinde başlar.
Merhaba,
Bugün sizlere @venedikyayinevi 'nden #kalbiniziısıtacakhikâyeler adlı kitabı ile geldim
Bu aralar benim gibi modunuz düşükse çerezlik bir kitap arıyorsanız bu kitaba şans verebilirsiniz
Kitapta 61 başlık altında kısa kısa yazılmış hikayeler var Bir Aşk Hikayesi başlığı ile başlayan Aşk Ve Hayat başlığı ile biten
Kitapta
Jules Payot, bize irademizi kontrol etmenin, disiplinin, zamanı dolu dolu yaşamanın yollarını anlatıyor. Payot, özgür irade kavramına karşı çıkar. Bunun genç insanları, rüzgarda savrulan yapraklar gibi oradan oraya sürükleyeceğini söyler. Irade, insanın içindeki en önemli güçtür ve öylece serbest bırakılmamalıdır. Eğitilmeli, öğretilmeli ve terbiye edilmelidir. Her düşmanla olduğu gibi irade karşısında duran güçlü duygular ile de kıyasıya savaşmak gereklidir. Bu savaşın ödülü de insanoğlunun zamanın başlangıcından beri aradığı mutluluktur. Bu mutluluk, insanın başarısının ve kendi içine dönüp onu keşfetmesinin getirdiği, zaman içinde gelişen ve hayata anlam katan bir mutluluktur.
Yazar iradeye zarar veren, kişideki şehvet ve tembelliğe ve bununla başa çıkabilmek için nasıl davranması gerektiği, kişinin seçimlerinin, iradeyi tehdit edebilecek avantajı ve dezavantajı olabilecek ikinci kaynaklar olarak da kamuoyunun birey üzerindeki etkisine de değinir.
Va' Dove Ti Porta Il Cuore | Yüreğinin Götürdüğü Yere Git
Goodreads: 3,6/5
1000kitap: 8,1/10
5/5
“Yolunu yitirdiğini, şaşırdığını hissettiğin zaman ağaçları düşün, onların büyüme biçimini anımsa. Unutma ki yaprağı gür ama kökü zayıf bir ağaç ilk güçlü rüzgârda devrilir, oysa kökü güçlü ve az yapraklı ağaçta can suyu binbir güçlükle dolaşır.
Adını ilk okuyunca Wattpad'in yeni nesil yazarlarından gibi bir his verse bile Asıl adı Ali Ahmet Sait Eşber olan Suriyeli bir şairdir.
Günümüz Arap şiirinin en büyük ustalarından satılmaktaymış. 1971‘de İstanbul'da ilk Nazım Hikmet Uluslararası Şiir
Ödülü'nü almıştır.
Şiirlerini okurken çeviriyi fark ediyorsunuz. Az çok Arapçayı ve edebi kurallarını bildiğim için kafamda sürekli şiiri evirip çevirdim. 1998 yılında yapılan bir çeviriymiş. Daha iyi bir çeviri ile okuma keyfinin artacağını düşünüyorum.
Çeviriyi bir kenara bırakırsak be kadar Fransız lisesine gitmek Yurtdışına gitme imkânı bulmak gibi ayrıcalıklara şahit olsa da savaşa tanıklık etmenin izlerini taşıyor şair.
(Bahsettiğim savaş Beyrut iç savaşı)
Şiir okumayı seven ancak şiirde anlamın önemsiz bir hikaye olduğunu düşünen biriyim. Biçimci biri de değilim ancak şiir anlam çabası ile yogrulmamali. Sanatın her türünde olduğu gibi anlatısı sadece özgün ve benzersiz olmalı. Arap şiirinin eseri olan bu kitapta ki şiirler bir şeyler anlatma çabasının yanı sıra bir motif ekliyor şiirlere. Bence sanat benzemek zorunluluğunu ortadan kaldırıp benzersiz olmayı aramakla başlıyor.
Şiir yazma biçimi çok değişik ve garipti. İçerik olarak çok hoş, okuması harikulade zevkli. Çoğu şiir çok anlamlıydı. Adını duymadığım için çok üzüldüm halbuki bilinen bir çok şairden kat ve kat daha güzel şiirleri mevcut. İdeolojik olarak, sanatsal olarak nereden ele alırsak alalım ideal bir şiir kitabı. ölmek olmadı
Sevmek olmadı
Sevilmek olmadı
Söyleyin bana dostlar,
Yasamanın sebebini