Okuduğum yüz küsür kitap içinde, bununla keşke vakit kaybetmeseydim dediğim 2. kitap oldu. Genelde yazarların fikir dünyasını benimsiyorum ve kendi hayatıma da geçirmeye gayret ediyorum. 
Paulo Coelho’nun fikir dünyasını benimseyemedim. İlk 100 sayfada güzel aforizmaları vardı ama sonraki sayfalar kibirle dolu geldi bana. Reenkarnasyona inanmadığım için de tabiiki bana saçma gelen birçok kısım okudum. Sonunu zor getirdim diyebilirim. Ayrıca Türk kızı olan Hilal karakteri de çok iticiydi. Tanıtım bültenine kanıp okumaya başlamayın derim size özetle. Evli bir adama aşık olan, sürekli rahatsız eden bir kadın ve evli olmasına rağmen kadınla sürekli yan yana olan, sevdiğini ve arzuladığını söyleyen bir adam. Bunlar bana göre normal şeyler değil. Cesaretle hikayeye dökülmesi de takdir edilesi değil. Adam 59, kız 21 yaşında üstelik. Nerden tutsan hikaye elinde kalıyor.
( Kitapta Türkiye ile alakalı hiçbir şey olmamasını geçtim Hilal karakterinin de Türk özelliklerini taşımadığını dile getirmem lazım. Asimile olmuş, türklüğü sadece sözde kalmış bir kız.)
