İnsan, mutluluğu ömrü boyunca sahte kalabalıklar içinde arar.
*
Ama ne hikmettir ki,
Dünyaya tek gelir, tek gider.
Gelirken ağlar, giderken ağlar..🌱
Sahte Suratlar
Sahte suratlar.
Bir gülüşün arkasında,
Kötü anılar.
Ve bir de tatlı acılar.
Sevmek gibi aynı.
Ve aynı zamanda da,
Sevilmemek gibi.
Umut kapısı bu aşk.
Kalabalık Tuzağı
Aldığımız kararları bir düşünün: hangi diziyi izlediğimizi, hangi kitabı okuduğumuzu… Bazen bu kararları alırken çok da detaylı düşünmüyoruz. Her kitapçıda ve dizi izleme platformunda en çok tercih edilenler ayrı bir kategori içerisinde karşımıza çıkıyor ve o an karar veremiyorsak bu kategorilerden kalabalığın neyi tercih ettiğine bakıp seçimimizi
Ben Asosyalim...
Çünkü; sahte değilim.
Çünkü; gündelik ucuz muhabbet peşinde değilim.
Çünkü; gönle dokunan ilişki ve sohbeti severim.
Çünkü; nokta kadar menfaat için virgül kadar eğilmem.
Çünkü; kaybetmek istemediğim insan yanlarım var.
Çünkü; kalbimle beynimi birlikte kullanırım.
Çünkü; kendime karşı saygım var.
Çünkü; hayatı seviyeli bir şekilde yaşamayı seçiyorum.
Çünkü; sözün ağızdan çıktığını biliyorum.
Çünkü; kirli kalabalıklar yerine kaliteli yalnızlıklarla yaşıyorum...!
Aslına bakarsak insanlar için ruhun gerçek değerini ve ikbalini gösteren yol; geçici, anlık veya dönemsel aşırılıklardan, içgüdüleri ve istekleri abartılı biçimde dışa vurmaktan ya da uçuk kaçık, ayran gönüllü tavırlar sergilemekten ziyade dengeli ve ölçülü kalabilmeyi, tutarlılığı, kalıcılığı ve güvenilirliği ilke edinebilmekten geçiyor bence.
Yalnızlığı yaşamak
ve
Yanızlığı yazmak..
Yalnızlığa güzelleme yapılabilir..
Yalnızlığa övme ya da sövme de yapılabilir..
Bakış açışı ve yaşanmışlıklar, çevresel etkenler yalnızlığa giydirilen libasları değiştirip farklı imajlar verebilir.
Yalnızlık kelimesi yalnız değil elbet. Yalnızlığın sıfatları var. Yalnızlık kimine göre çirkin de olabilir, kimine göre bilhassa tercih edilen güzellik de olabilir.. Kimine göre korku da olabilir, kimine göre güçlenme ve kahramanlaşma da olabilir... Ve bunlar çoğaltılabilir.
Ancak ben sahte, kuru, ruhsuz, anlamsız kalabalıklardansa, asil yalnızlığı tercih ederim. Benim için asil yalnızlık; başı karlı, etekleri baharlı yüce ve vakur bir dağ misalidir, derim. Kendi içinde kendine has muhteşem bir kalabalığı vardır.. Ormanları, ırmakları, çiçekleri böcekleri, binbir desenleri, çoklu dilleri, yeryüzüne inmemiş göklü renkleri vardır dağ misali olan o asil yalnızlığın. Özel bir hür hayatın ışığını barındırır hüviyetinde. . Kendine münhasır bir kalabalıktır o yalnızlık.. keşfedebilene, idrak edebilene,, bilene.. Dışardaki kalabalıklar da yalnızlığın cemidir zaten. Gerçekte sen yalnızsın, ben yalnızım, o yalnız hepimiz yalnızız.. Birbirimize yakın duruşumuz ya da birlikte duruşlarımız kalabalık gösterdi bizi. Bu da geçiciydi ve geçti gitti. Ol sebebten yalnız yaşıyor ve yalnız ölüyoruz....✍🏻
Ben ve Bir Ben
Bir ben vardı, içimde gizli,
Düşlerimde kaybolan, yalnız bir izdi.
Dünyaya yabancı, anlaşılmaz bir dil,
Kendime kapalı, sırlarla dolu bir yolculuk.
Bir ben daha vardı, dışımda sergilenen,
Gözlerde yansıyan, maskelerle süslenen.
Gülücükler sahte, derinliklerde saklı,
Kendimi kaybeden, kalabalıklar içinde yitik.
İçimdeki benle, dışımdaki ben,
Biri gerçek mi, diğeri hayâl mi, neyin ten?
Bir birine yabancı, farklı evrende yaşayan,
Bir ben, diğeriyle savaşan, iç çatışmalara dönüşen.
Ama birgün buluştu bu iki ben,
Kavuştuğunda anladılar, aynı bedende yen.
Bir bütün oldular. iç içe geçtiler,
Kendileri olmanın huzurunu keşfettiler
...
"Herkesin bir hirası olmalı bu zamanda
Gökyüzü yağmursuz kaldığında,
Yeryüzünün günahları bunalttığında,
Zulüm çin seddini aştığında,
İnsanlardan sıkıldığımızda,
Sahte efsunlara karıştığında ömrümüz,
Kalabalıklar içinde yalnız kaldığımızda,
Peygamber kokan bir hirası olmalı insanın..."
Sosyal Medyanın Getirdiği Asosyal Yaşam
Sahte kalabalıklar içinde yapayalnızız.
İletişim ve ulaşım çağındayız . Ama yine yalnızız . Sorun menfaatçi , çıkar peşinde olan insanların kendisinde , teknolojide değil. İnsanlar teknolojiyi de herşey gibi susitimal etti. Milyonlarca insanın bulunduğu bu mecralar...Hey Kimse yokmu?
Y.D
Güneşle birlikte sahte kalabalıklar, bedbaht keder vs. doğmak üzere.
sanırım haklı.
Dün Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi'nde bir hastanın şu sözlerine şahit oldum . Ben hasta değilim aslında kanadı kırık bir kuş kadar yalnızım sadece ama kafamin içi çok kalabalık ,hasta insanların ise tam tersi etraflari kalabalık ama kafalarının içi boş böyle olduğu içinde çevrelerindeki sahte kalabalıklar onları rahatsiz etmiyor ama benim öyle mi hepsi benim yarattığım insanlar hepsi samimi hepsi gerçek şimdi hangimiz hastayız sahteliğe inanan onlar mı yoksa onlardan kaçan ben mi bence onlar hasta ...
Sahte kalabalıklar içinde olmaktansa kaliteliği yalnızlığı tercih ederim..
"Yalnızlıktan ödleri kopanlardan olmadım hiç, gençliğimde de şimdi de... Aksine yalnızlığım limanımdır, onun kuytu köşelerinde bulurum dimağımın cevherlerini. Kalabalıklar ne çok sahte çehre barındırır gövdelerinde, ne çok entrika, ne çok çirkinlik... Gizlice kendisinden korkup kalabalıklara karışır insan. Kendisiyle yüzleşip sivriliklerini yontmak yerine kolayını buluverir, kalabalıkların dünyasında sağa sola çarpa çarpa yuvarlanırken eleştirecek, beğenilmeyecek ne varsa onlarla uğraşır durur. Kendisine bakmanın yükü yerine başkalarıyla uğraşmanın hafifliği..."