Said Nursi

Halbuki, aile hayatı, kadın-erkek mabeyninde mütekabil hürmet ve muhabbetle devam eder.

Şiir sanatı aracı olmasaydı, yöneticilerin yüksek ahlâkı nasıl bina ettikleri anlaşılmazdı.

Medeniyet ise, kadınları yuvalarından çıkarıp, perdelerini yırtıp, beşeri de baştan çıkarmıştır.

Ah! Ne bahtiyardır o insan ki, bir mü'min kardeşinin imanının kurtulmasına sebeb olur!

Ey nefsim! Deme: "Zaman değişmiş, asır başkalaşmış, herkes dünyaya dalmış, hayata perestiş eder. Derd-i maişetle sarhoştur." Çünkü ölüm değişmiyor. Firak, bekaya kalbolup başkalaşmıyor. Acz-i beşerî, fakr-ı insanî değişmiyor, ziyadeleşiyor. Beşer yolculuğu kesilmiyor, sürat peyda ediyor.

~ Sadeleşmiş~
Ey nefsim! Deme: "Zaman değişmiş, asır başkalaşmış, herkes dünyaya dalmış, hayata kulluk eder. Geçim derdiyle sarhoştur." Çünkü ölüm değişmiyor. Ayrılık kalıcılığa kalbolup başkalaşmıyor. İnsanın acizliği, insanın fakirliği değişmiyor, fazlalaşıyor. İnsan yolculuğu kesilmiyor, sürat ortaya çıkıyor.

Binaenaleyh her müslümana düşen en mukaddes vazife, imanı kurtaracak olan bu nurlu eserlerin yayılmasına çalışmaktır.

Evet, âyet-i Kur'aniye âlem kapısında durup ribâya yasaktır der. "Kavga kapısını kapamak için banka kapısını kapayınız." diyerek, insanlara ferman eder. Şakirdlerine "Girmeyiniz." emreder.