Şairdeki nobranlık yoğurmayı mümkün kılan kesinlikten başka bir şey değildir. Keşke şair, milleti adına yüklendiklerinin haklı gerekçeleri yüzünden nobran olsa. Keşke şair burjuva enternasyonalizminin müfsid değerlerine karşı kendini ve bizi uyanık tutma yolunu seçse. Böyle bir seçim milletin dirimine yöneldiği zaman, işte o zaman onları sadece affetmekle kalmaz; aynı zamanda şairlerin ciddiyetini kendi ciddiyetimiz sayarız.
Sayfa 70 - TİYOKitabı okudu
Çünkü herkes papyonlu şair olmak için doğmuyor.
Sayfa 45Kitabı okudu
şiirim duygularımın alevidir
sen şair ettin beni sen
Sayfa 51Kitabı okudu
"Doğuda açlık varmış"
- Biraz havyar alır mısınız
"Hayvanlar ölüyormuş yemsizlikten"
- Istakozu beğendiniz mi
"Yakmak için tezek bulamayan"
- Hanımefendi, ne kadar güzelsiniz
"Açlık ve cehalet bütün hızıyla"
- Garson! Bir viski daha
"Yoksulluktan çocuğunu terk eden bir anne"
- Monşer, ne demiş şair? "güzel sev, iç bade"
"Emekli, dul ve yetim aylıkları"
- Onbin lira banko
"Açıkta kalan öğrencilerin"
- Bu dansı bana lütfeder misiniz
"Ekonomik krizin sebepleri"
- Restinizi görüyorum
"Bir imam, 10 yaşında bir kız çocuğunun"
- Ayol, yapma görecekler
"Bir an önce kalkınmak için"
- Çin! Çin
"Hükümetten beklediği ulusun"
- Yeni yılınız kutlu olsun
Sayfa 64Kitabı okudu
ankara'ya
öyle yakışırdı ki kar...
sonra
ahmed arif'in aklına
hiçbir şairin aklına gelmeyecek
-çünkü hiçkimse bir daha ankara'yı
şair kadar sevemeyecek-
"kar altındadır varoşlar
hasretim, nazlıdır ankara...."
ustam yine sen bilirsin ama
hangi aralıkta bir şair ölmüşse
işte o,
en netameli aydır bence.
Beğenmezsen çıkar gidersin diyor şair.
Nereye? Neyi beğenmezsen..”
