Acının, başarıya yönelik gizli fırsatlarını kavradık; bu fırsatlar, şair Rilke’nin şu dizeyi yazmasına neden olmuştu: “Wie viel İst aufzuleiden!” (Bitirilecek ne kadar çok acı var!) Başkalarının “bitirilecek işler”den söz etmesi gibi, Rilke de “acıların bitirilmesi”nden söz ediyor. Bizim için bitirilecek bolca acı vardı. Bu nedenle, zayıflık anlarını ve gizli gözyaşlarını minimum düzeyde tutmaya çalışarak, acının tamamını göğüslememiz gerekiyordu.
Yaşamımda ilk kez, onca şair tarafından dile getirilen, onca düşünür tarafından nihai bilgelik olarak ortaya konan gerçeği gördüm. Gerçek: İnsanın özleyebileceği nihai ve en yüksek hedef, sevgidir.
Temür, Osmanlı ordusundaki Tatarları elde etmişti. Ülkeleri Osmanlı ülkesine eklenen Anadolu beğleri Temür ordusunda idiler. Bunlar Osmanlı ordusundaki erlerini Temür tarafına çekeceklerdi. Yıldırım'ırı oğulları da babalarından memnun değildiler.
Temmuz sıcağında savaş başladığı zaman durum işte bu merkezde idi. Çağataylılar, oklarıyla
Bilgelik iddiasında bulunabileceği tek noktanın, bilmediği bir şeyi bildiğini düşünmemesi olduğunu iddia eden Sokrates, ölümden sonra ne olduğu hakkında hiçbir şey bilmediğini söyler. Ölüm rüyasız bir uyku hali gibi olabilir ve bu, bir nimet bile sayılabilir, çünkü bir insanın rüyalarla bölünmeyen bir uykudan daha keyifli geçirdiği günler sayılıdır. Ya da ölüm, ruhun Sokrates'in Troya'nın büyük şair ve kahramanlarıyla buluşmayı ümit edebileceği Hades'e göçü olabilir. O halde orada zamanını, bu kişilerin hangisinin olmadığı halde kendini bilge sandığını bulmak için onları inceleyerek geçirebilir. O dünyada, her halükârda, öldürülemez ve böylece görevini yapmaya devam edebilir, ne de olsa "eğer genel olarak bize söylenenler doğruysa, ölüler ölümsüzdür".
#İsmetÖzel +2
C E L L Â D I M A G Ü L Ü M S E R K E N Ç E K T İ R D İ Ğ İ M
S O N R E S M İ N A R K A S I N D A K İ S A T I R L A R
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
linç edilmem için artık bütün deliller elde
kazandım nefretini fahişelerin
lanet ediyor bana bakireler de.
Sözlerim var köprüleri geçirmez
kimseyi ateşten korumaz kelimelerim
kılıçsızım, saygım kalmadı buğday saplarına
uçtum ama uçuşum
radarlarla izlendi
gayret ettim ve sövdüm
bu da geçti polis kayıtlarına.
