"Sakın terk-i edebden, küy-i mahbûb-i Hudâ'dır bu! Nazargah-i ilâhidir, makâm-ı Mustafa'dır bu.
Sayfa 18Kitabı okudu
“Sakın terk-i edebden, kûy-i mahbûb-i Hudâ’dır bu!
Nazargâh-i ilâhîdir, makâm-ı Mustafâ’dır bu…”
[Edebi terk etmekten sakın! Zîrâ burası ALLAHÜ teâlânın sevgilisinin bulunduğu yerdir.
Bu yer, Hak teâlânın nazar ettiği yer, Resûl-i Ekrem’in makâmıdır.]
Sayfa 23 - babıali kültür yayıncılığıKitabı okuyor
Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hudâ'dır bu
Nazargâh-ı İlâhî'dir Makâm-ı Mustafâ'dır bu
Felekde mâh-ı nev Bâbü's-Selâm'ın sîneçâkidir
Bunun kandîlî Cevzâ matla-ı nûr u ziyâdır bu
Habîb-i Kibriyâ'nın hâbgâhıdır fazîletde
Tefevvuk kerde-i Arş-ı Cenâb-ı Kibriyâ'dır bu
Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-ı adem zâil
Amâdan içti mevcûdât çeşmin tûtiyâdır bu
Mürâât-i edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâha
Metâf-ı kudsiyândır busegâh-ı enbiyâdır bu
Sakın terk-i edebden kû-yı mahbûb-i Hudâ'dır bû
Nazargâh-ı ilâhîdir makâm-ı Mustafa'dır bû
Sayfa 181 - Tahlil Yayınları, 2. Baskı (2015)Kitabı okudu
Sakın terk-i edebden kûy-ı Hüdâ'dır bu
Nazargâh-ı İlahidir, makam -ı Mustafa'dır bu
Sayfa 1 - Önsözü, Bu beyt, ecdadımızın, Haremeyn-ı Şerifeyn'e olan tazim ve hürmetinin en güzel ifadesidir
Sakın terk-i edebden, kûy-i mahbub-i Hudâ'dır bu!
Nazargâh-i ilâhîdir, makâm-ı Mustafâ'dır bu.
Sayfa 23 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
Edeb ve Hikmet Şairi.. Urfalı Yûsuf Nâbî..
Sultan Dördüncü Mehmed zamanında Hacc'a
giden surre alayında geçer hadise. Nâbî merhûmun içinde bulunduğu kafileye -bugünkü tabirle- sponsorluk eden ağa Medine-i Münevvere'ye yaklaşıldığı bir sırada insanlık icabı hafif uykuya dalınca Efendimiz'in bu kadar yakınında uykuyu edebe mugayir gören hikmet şairimiz irticalen yüksek sesle beş beyt terennüm eder:
"Sakın terk-i edebden, kûyi mahbûb-i Huda'dır bu!
Nazargâhi ilâhîdir, makâm-ı Mustafa'dır bu."
[Edebi terk etmekten sakın! Zîrâ burası Allahü
teâlânın sevgilisinin bulunduğu yerdir. Bu yer, Hak teâlânın nazar ettiği yer, Resûl-i Ekrem'in makâmıdır.]
Sayfa 23
NAAT-I ŞERİF
NÂBÎ (v. 1712)
Na't
Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hudâ'dır bu
Nazargâh-ı ilâhîdir makâm-ı Mustafa'dır bu
Felekde mâh-ı nev Bâbü's-selâm'ın sîneçâkidir
Bunun kandîli Cevzâ matla-ı nûr u ziyâdır bu
Habîb-i Kibriyâ'nın hâbgâhıdır fazîletde Tefevvuk kerde-i arş-ı Cenâb-ı Kibriyâ'dır bu
Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-ı adem zâil
Amâdan içti mevcûdât çeşmin tûtiyâdır bu
Mürâât-i edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâha
Metâf-ı kudsiyândır busegâh-ı enbiyâdır bu
amâ: hiçbir şeyin varlık sahasına çıkmadığı, henüz yaratılmadığı yokluk âlemi. bâbü's-selâm: selâm kapısı. busegâh-ı enbiyâ: Nebîlerin öptüğü yer, Hz. Peygamber'in [s.a.v] türbesinin toprağı, mecâz-ı mürsel yoluyla Medine-i Münevvere. cevzâ: ikizler burcu. deycûr-1 adem: yokluk karanlığı. felek: gökyüzü, âlem, dünya; kader, talih; yörünge. hâbgâh: uyunacak yer, yatak odası. kûy-ı mahbûb: sevgilinin köyü. mâh-ı nev: yeni ay.
matla-1 nûr u ziyâ: ışığın,
nurun doğuş yeri. metâf-1 kudsiyân: meleklerin tavaf yeri. mevcûdât: var olan her şey, yaratılmış şeyler. mürâât-i edeb: edebe riayet. nazargâh: bakılan yer, nazar edilen yer. pertev: ziya, ışık. sîneçâk: yüreği yaralı. tefevvuk: üstünlük, üstün gelme.
tefevvuk kerde-i arş: arşa üstün kılınmış, üstün yapılmış. terk-i edeb: edebi terketmek. zâil: geçen, geçici, devamı olmayan, tükenen.
Sayfa 40Kitabı okudu
Sakın terk-i edebden, kûy-i mahbûb-i Hudâ’dır bu! Nazargâh-i ilâhîdir, makâm-ı Mustafâ’dır bu.
[Edebi terketmekten sakın! Zîrâ burası Allahü teâlânın sevgilisinin bulunduğu yerdir. Bu yer, Hak teâlânın nazar evi, Resûl-i Ekrem’in makâmıdır.]
Sayfa 23Kitabı okudu