Anladım, denizim de suyun, ufkum'da gölgen kalsa da, suyundan nasibim, ekmeğinden lokma, hırkam bu kadarmış.
Çünkü Irmak yolunun sonunda senin yalnızlığın sana, benim yalnızlığım da sana.
Denize kavuştuğun deltan da üşüsün ellerim, bozulsun saçlarım,
Ey ırmak şimdi bildin mi?
Kim daha Irmak kim daha deli?