bir gece sabaha karşı
en kilitli kapılarım açılacak
yalnızlığımdan çıkıp gideceğim
ne sensiz kalırsam korkusu
ne kitaplarda okuyup altını çizdiklerim
ne alkol tutabilecek beni
ne ölüm telaşı
Neruda : Benim şiirimle kızı baştan çıkarmışsın.
Postacı : Senin yazdığın şiirle kızı baştan çıkarığım doğru ama o şiir sana ait değil.
Neruda : Benim yazdığım şiirin bana ait olmadığını mı söylüyorsun?
Postacı : Evet. Şiir , yazana değil ihtiyacı olana aittir .
Ne güzel şey hatırlamak seni
ölüm ve zafer haberleri içinden,
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken...
Ne güzel şey hatırlamak seni
bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin
ve saçlarında
vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının...
İçimde ikinci bir insan gibidir
seni sevmek saadeti...
Parmakların ucunda kalan kokusu sardunya