İnsan ve icatları
İnsanlar çoktan beri doğal gelişimlerini terk ettiler. Oysa biz de doğadaki diğer canlılar gibiyiz. Onlara benzer içgüdülerimiz, sezgilerimiz, doğal yeteneklerimiz var. Ama iyice yalıtılmış bir yaşam da bunları teker teker yitiriyor, garip yaratıklar haline geliyoruz.
Doğal yaşamda televizyon, otomobil, asansör, nükleer silah yok. Bu buluşlar bir yandan hayatımızı kolaylaştırıyor, bir yan- dan da bizi türümüze yabaıncılaştırıyor.
Sayfa 175
Yine “Sonun Başlangıcı” Belirtileri
Don Carlos’un Ingiltere’ye girişini büyük ilgiyle okudum. Gerçeğin tekdüze, sıkıcı olduğunu; insanın kendini oyalamak için sanata, hayal ürünü şeylere yöneldiğini, romanlar okuduğunu söylerler. Benim için tam tersi: Gerçeklikten daha fantastik ve daha beklenmedik ne olabilir? Evet, bazen gerçeklikten daha
Ah Tanrım! Sanat uzun,
Oysa hayat kısa.
Sürdürürken eleştirel çabalarımı
Endişeleniyorum aklım ve ruhum için.
Ne zormuş bulamamak
Kaynağa giden yolu !
Ve varamadan yolun yarısına,
Yok olur gider zavallı divane.
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Oysa hiçbir “başarı”, küçük bir kız çocuğunun gülüşündeki mutluluğu yaratamaz. Hiçbir “ün”, baharın ilk günlerinde omunuzu ısıtan güneş kadar değerli değildir.
Bir insanı sevmenin derinliği, hiçbir iktidarla kıyaslanamaz.
Mutluluk, insanın kendi yaşamında... Küçük görülen, horlanan insani ilişkilerinde ve doğayla uyumunda.
Sayfa 39
Biraz uzun ama; hayatının anlamı konusunda endişeye düşenler için,
Bir keresinde, on bir yaşındaki oğlu ölen bir kadın, bir intihar girişiminden sonra hastaneme kabul edilmişti. Dr. Kurt Kocourek, kadını bir terapi grubuna katılmaya çağırmıştı ve bir psikodrama seansı yürütmekle olduğu odaya kaza eseri girmiştim.
Çocuğu ölen kadın, çocuk felcinden ötürü sakat olan oğluyla baş başa kalmış. Zavallı çocuk
Sayfa 166 - EpubKitabı okudu
