Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
208 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Yaşanan aşklar, ayrılıklar, yalnızlıklar, her aşktan geriye kalan sancılar, acılar ve bundan çıkarılan dersler anlatılıyor. Okuyucuya içini dökme, dertleşme havası şeklinde devam ediyor olaylar. Bir solukta okunacak bir kitap Bana Seni Seviyorum Deme Evlen Benimle. İlgimi çeken bir konuya da değinmişti yazar: " Ne kadar başarılı olduğu
Gazap Üzümleri/John Steinbeck
Ne yazayım ki şimdi ben? Nasıl anlatayım yada nasıl başlayayım ? Kocaman bir çığlık atsam anlatmış olurmuyum, öfkemi, kızgınlığımı?
Kitabın konusuna çok değinmeden sonlandırmak istiyorum yorumu. Birbirlerine çok bağlı bir ailenin yaşam mücadelesini okudum. Okurken boğazım da oluşan yumruları zor yutkundum. Bir söz
bir @aysegulcicekoglu kitabı daha bitirdik. Bitti ama nasıl... Ağlamaktan gözlerim şişmiş bir halde. Tam da adına yakışır #gözyaşlarımız sel olurcasina... .
Size Piraye Aksal'dan mi bahsedeyim yoksa Öykü Aksal'dan mi bilemiyorum. İkisinin de inanılmaz bir hayat hikayesi var. Piraye, çok mutlu bir çocukluk yaşarken hayat koşulları ve babasının yanlış kararları doğrultusunda çıkmaza girerken, Öykü de en sevdiği anne babasını kaybedince baş edememiş yaşamla...
.
Boşuna demiyorlar ki hayat tekerrürden ibarettir diye. Babaanne ve torunun farklı zamanlarda aynı kaderi paylaşmalarını, anlayış ve sabırla tüm pişmanlıklarından ders çıkararak hayata tutunmalarını hayranlıkla okudum. Öykü'nün babaannesinin çiftliğine gelerek, ondan kalan sırlarla dolu odada geçirdiği dakikalarin anlatıldığı sayfaları okurken kendimden geçtim. Hele ki orada dinlediği müzikleri de açınca (akşam hikayemde paylaştım) sanki yanımda gibiydiler. Kilitli kapılar, tozlu sandıklar, biriktirilmiş mektuplar ve yıllarca saklanmış gerçekler, sırlar...
. . "Hayat inişleri ve çıkışları olan bir yol. Zorlukla çıktığın yoldan bir anda tepetaklak inebilirsin ama nasıl düşersen düş, ayağa kalkabilmelisin. Gerekirse tekrar tekrar çıkmalısın. Her düşüş bir hayat dersidir insana..." .
Ne güzel yazmış Ayşegül hanım...Her okuduğum kitabında mutlaka heybeme doldurduklarim var. Kullandıklarım olduğu gibi, sonraki yıllara sakladıklarımda...Hayat bakışına, duruşuna, yüzündeki tebessüme, yüreğindeki sevgiye, işine olan aşkına, alçakgönüllülügüne ve tek kelime ile hanimefendiligine hayran olduğum yazar....Kaleminizdeki periler hep sizinle olsun
Uzun zaman önce okuduğum bir eser ile başlamak istedim inceleme yazmaya. Hatalarımı affedin.
İnsanın kendinden başka kaybedecek neyi vardır ki? Varoluşsal sancılar içinden sıyrılıp cesurca mutluluğa adım atmış bir kahraman portresi ile beni sürekli yapmaktan mutluluk duyacağım şeylerin peşinden koşmam gerektiği konusunda destekleyen bir eser. Her zaman aklımın ucunda.
“Hiçbir şey eskisi gibi olamayacağına göre,defteri kapatmalıydım.Geride ne bırakıyordum?Hafif bir yağmurda çirkin bir dünya.”
.
Gerçeklikle boğuşan bir adamın çocukluk ve gençlik anıları..Hatıraları düşünmek tekrar tekrar yaşanması demek olsa da.Bu belki de tutunacağı dal olmadığından,kendini oluşturan çamura bulanmayı tercih etmekle eşdeğer.Bilinçli görülen sanrılar~
.
Max Blecher hayatının son on yılını yatakta geçirerek henüz yirmi sekiz yaşındayken ölen bir yazar.Yaşadıkları ve duyduğu acıların ağırlığını taşıyor kelimeleri.Ağır olmasına rağmen parlak ve iz bırakan cinsten..İçimizden geçen onca şeyin de yansıması aslında..
.
Kitaba dair bir diğer güzellik ise Herta Müller,Andrei Codrescu ve çeviride de yer alan Suat Kemal Angı’nın nitelikli önsözleri..
59 syf.
·
Puan vermedi
Bir sabah ben de evden ruhumu unutarak çıktım.Eksik olduğunu farkettim ama dönüp bakmadım. Ben de sokaklarda aradım,buldum. Sonra yakışmadım bir sokağa ben de. Ve bana da baktılar yabancılığımı hissettirene kadar,yabancılara yabancılığını hissettiren bakışlarla bakma mesleği mensupları. Bende bir gün bir çeşme kenarında kahvemi içerken kendi kendime konuştum. Kulaklarımda mutlaka bir Orhan abim veya mor hareli sesiyle Müslüm babadan bir şarkı uğuldadı. "Zamanın eli değdi bize.Çoktan değişti her şey..."
Ben de,ben de,ben de.
Dedim ki "Fakat Müzeyyen bu derin bir tutku..."
Okuyunuz ki,siz de kendinizi,çelişkilerinizi,kendi içinizde tutarlı ama dışarı karşı tutarsız hallerinizi yakayalıp hesap sorabilin ya da sevin onları size kalmış.
Bir çocuk da size ne oynuyorsun diye sorabilir,çocuklara güzel cevaplar verin.
Bu ağrılar,sancılar bizlere ağır yükse de.Ağırlıklarımız olmasa yazabilir miydik böyle utanmadan ve okuyabilir miydik acıtan sözcükleri acıyarak .
Kitapla kalın dostlar..
