Aldatma könlümü evlisən qadın,
İnanıb sevərəm nahaqdan səni.
Toxunub qəlbimə mənimtək yadın,
Elə bil güdürsən kənardan məni.
Gözlərin danışır ani nəzərlə,
Sanma ki, görmürəm o baxışları.
Tamah hiyləsiylə, fani təhərlə,
Süzürsən məndəki üz naxışları.
Gəl ümid etməyək yalnış hislərə,
Alovu yandırıb, kül edər bizi.
Bu eşqin havası dönər çislərə,
Dumandan çıxsa da qalar dərd izi.
Sonu yox unudaq hələ gec deyil,
Ağıl bu hissləri silib, tərgiyə.
Ürək də göz kimi salmamış meyil,
Uymayaq yalandan yasaq sevgiyə.
Əziz Qənbərov
Ne kağıt kalemsiz olmayı bilir be de ben sensiz kalmayı
Neden bir dert biter diğeri gelir?
Ateştir bu iyi bilir yakmayı...
Kuşları anladım da senin kanatların yok nasıl uçtunda gittin?
Kırık cam misali hatalarım acıtır.
Seni böyle mi kaybettim?
-Bul beni kaybolmuşum izim silinmiş dilim suskun, susmuşum...
Bak bana mahvolmuşum senden kendimi almayı unutmuşum.
Bul beni kaybolmuşum gecem günüme karışmış bir hoş’um.
Sanma ki sarhoşum.
Ne var ne yoksa yıkıldı içimde bomboşum...
Ne gün Güneş’e doymayı bilir.
Ne de ben sana bakmayı.
Uyutsun gece beni sevmesem de sensiz hayaller kurmayı.
Dikenleri anladım da senin çiçeklerin vardı nasıl soldun da gittin?
Fırtınam oldun yıkıldım ben
SÖYLE SENİ BÖYLE Mİ KAYBETTİM?
°Sensiz Ben
Klasikleştirdiklerimden.
“Derdim var” diyorsun; dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun...
Sanma ki dert sadece sende var. Şunu bil ki; sendeki derdi nimet sayanlar da var...
...
Lâ Tahzen !!! Üzülme !!! | لاَ تَحْزَنْ
Bir şey olmuyorsa:
Ya daha iyisi olacağı için,
Ya da gerçekten olmaması gerektiği için olmuyordur.
Şu uçan kuşlara bak! Ne ekerler, ne biçerler...
Onların rızkını düşünen Allah; seni mi ihmal edecek sanırsın!
Yeter ki sen istemeyi bil...
...
Bir romanın sayfalarında rastladım sana Raif Efendi. Hem de her bir satırında. Yalnızlığın koyu demlenmiş bir bardak çay gibiydi, ağır geldi bünyeme. Bu yüzden ara sıra kaybettim seni. Sonra sokaklarda aradım o sayfalardan çıkıp. Kolum çarpmıştı belki yanından geçerken ya da çarpışmıştık, teğet geçmişti hayatlarımız, belki de hiç
Her Şey Sende Gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
kanatların çırpındığı kadar hafif...
Kalbinin attığı kadar canlısın
gözlerin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
nefret ettiklerin kadar kötü.
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
karşındakinin gördüğüdür rengin...
Yaşadıklarını kâr sayma
yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne