Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
184 syf.
8/10 puan verdi
Şiir her zaman en sevdiğim edebi tür olmuştur. İnsanı rahatlatan bir yapısı olduğunu düşünüyorum.. Attila İlhan da tartışmasız Türk şiirinin en kaliteli isimlerinden biridir. Ve bu usta şairin şiirlerini okumak da bana hep keyif vermiştir. "Ben Sana Mecburum" diyerek aşkını en güzel şekilde anlatan şairden biri olmuştur.
Bu kitaptaki şiirlerin hepsinin İzmir'de yazılmış olduğunu kitabın sonlarında şairin yazdığı notlar kısmından öğrendim. Ve bu bilgi kesinlikle beni çok mutlu etti bir İzmir aşığı olarak.
Şair bu kitapta, klasik Türk şiirinin sesini, havasını yeni, çağdaş ve toplumsal bir içerikle doldurarak yeniden kurmuş. Bir kısmı şarkı olmuş, zaten müziği içinde saklı bir sesi olan şiirler, notalarla kolayca sarmaş dolaş oluvermiş. Her birine bunalım, acılar, dehşet sızmış; simgesel, derin mi derin şiirler... Ve bazı şiirlerin içeriği de yapısı da metropolü, acımasız çarkları, yabancılaşmayı bir teleks hızıyla anlatıyor...
Keyifli okumalar...
Gerçek edebiyat; pozsuz, hakiki edebiyat neden var? Neden bir çok eser yazdığı halde şu küçücük kitaptaki gerçek ve sahi hissini veremeyen onca yazar var? Onların yapamadıkları, kotaramadıkları, yaratamadıkları şey ne? Ve nasıl oluyor da bu yazar 96 sayfa içine bu kadar insan ve bu kadar gerçek, bu kadar edebiyat katabiliyor? Nasıl oluyor da 96 sayfa içerisinden hayat ve edebiyat birbirine sarmaş dolaş çağlayabiliyor? Bu itinalı, gıpta edilecek dil ve üslup, edebiyat dışında hiç bir şeye gönül indirmeyen bu kalem ve çizginin edebiyat seven herkesi çağırdığı yere severek, özleyerek ve mutlulukla koşmak gerek. Çünkü ihtiyacımız var buna.
İyi ki edebiyat var!
Marquez'in okuduğum ikinci kitabı. İlk okuduğum kitap yüzyıllık yalnızlık olunca, bunun etkisi biraz daha az oldu. Yazarın kitaplarındaki karakter karmaşası burada da var. Büyülü gerçeklik akımını kullanan yazarın, bu yönteme eserde fazla başvurmardığını gördüm. Kitap, namus yüzünden işlenen bir cinayeti anlatıyor. Daha kitabın başında cinayet işleniyor ve başka kişilerin ağzından nasıl işlendiği anlatılıyor. Herkesin cinayetin işleneceğini bilmesi ve kimsenin bir şey yapmaması çok ilginç geldi. Ülkemizdeki kadına şiddet olaylarına benzettim ben. Biri eşini dövünce karı koca arasına girilmez diyenler, iki kişi birbirilerine sevgi gösterince ya da sarmaş dolaş olunca hoop hemşehrim burası Türkiye kendine gel, diyebiliyorlar. Simülasyonda daha neler göreceğiz :). Kitap güzel, sarıyor. okuyabilirsiniz.
Merhaba
Bugün sizlere son zamanlarda okuduğum en ilginç eserler arasında yer alan #Sanasözvermiştim eseri ile geldim.
Yazarın oldukça sade ve akıcı bir kalemi var, keyifle okudum diyebilirim, elbette başta esere başlarken kahramanımızın bir Şaman olduğunu bilmiyordum en son Deniz hanımın #larendeninvarisleri kitabında Şamanlık ile ilgili bilgiler
Ufak Tefek Aşk Halleri kitabından tanıdığımız John ve Catana çiftinin sevimli ve bir o kadar da eğlenceli halleri Sarmaş Dolaş kitabında da bizimle. Çizgi roman sevenlerin mutlaka tanışması gereken bu ikilinin her hali aşırı tatlı ayrıca çevirisi de bir o kadar kaliteli
HAYAL AYNASINDA YAŞAM GERÇEĞİ
Yakınlaşmış bir ölüm mü?
İnsan alışıyor bir şekilde,
Benim aklım sen de hala.
Susuşunda.
Gözlerini kaçırışında kaldı aklım.
Gidişinde en çok..."
Bazen insan, aynada gördüğünden eksik ya da fazla gelir kendine. Bazen insan, hiç başına gelmeyeceği sandığı şeyleri yanı başında bulur da, inanamaz yaşamın
