GÖZYAŞINIZI TUTAMIYACAKSINIZ
Yüzü siyahtı ama kalbi bembeyazdı
Buna rağmen onu basite alanlar vardı.
Dedi ki:
– Ya Resûlallah , yüzümün siyahlığı cennete girmeme mani midir?
– Asla!
– O halde beni niçin insanlar hor görüyorlar, kimse bana niçin kızını vermiyor?
– Amir bin Veheb'in evine git ve “Resûlullah selamı var, kerimeni bana nikahlamanı
"ETKİLİ ve KARARLI..."
“-Bakın oğullar dedi İshak Dede, söyleyeceklerimi iyi dinleyin. Hiçbir hareket yapmayın. Vallahi canınızdan olursunuz.
Tümü silahlarını kavrar gibi oldular, dehşetli bir duygu ve tereddütle.
Fakat İshak Dede’nin sesi çok etkili ve kararlıydı.
-Caminin içinden her birinizin başına bir namlu çevrilmiştir. Şu an da niye geldiğinizi, kaç kişi geldiğinizi ve arkanızdaki yetmişe yakın Rus köpeğini biliyoruz.”
“Rus ölüleri…
Gözlerimizi Ruslardan kaldırıp yolun ilerilerine çevirdik.
Tepelere bakıyoruz. Allah-u Ekber nidaları...”
(Savaş Ritimleri)
Yaşamak eylemi bazen pek zor gelebilir insana; yorgunluklar, bitkinlikler, vazgeçişler… İnsan, insan olmaktan vazgeçip başka bir şeye dönüşür kimi zaman şu dünyada… Belki ruhsal bir savaş belki varoluş mücadelesi, her insanı çok yorar. Hiç savaş görmemiştir ama benliğiyle savaşmıştır. Hiç yenilgi tatmamıştır ama kalbi çok ağrımıştır. Hiç zafer nidaları atmamıştır ama egosunu bıçaklamıştır.
Kim bilebilir ki bir insanın içinde kopan fırtınaları?
Charles Bukowski