Kahramanlık mitosu, eylemlerini yücelterek bu yaratıcı iradeyi meşrulaştırmak için çabalarken, din insana kozmik güçlere bağlı bir yaratık olduğunu hatırlatır. Dolayısıyla yaratıcı irade kendiliğinden suçluluk tepkisi verir, ne de olsa bir manyağın kibrini yüz kızartıcı bir depresyon takip eder. Kısacası irade ve suçluluk, tek ve aynı fenomenin bütünleyici iki tarafıdır. Hindu öğretilerine dayanan bu fenomeni çağdaşlarının içinde derinlemesine anlayan ve kavrayan Schopenhauer oldu. Bu yüzden, bir irade felsefesi iki şekilde olmalıdır: Suçluluk tarafını vurguluyorsa derinlemesine kötümser; Nietzsche gibi yaratıcı gücü olumluyorsa ziyadesiyle iyimser.
Düşünüyorum o halde varım
Bilgi zamanı (ALINTI)
İlginizi çeker mi bilmiyorum ama, ben yine de paylaşacağım.
Arkadaşlar işinize yarayabilir.
Notos dergisinin düzenlediği ,248 aydının seçtiği en iyi 100 Felsefe Metni’ni seçti.
İradeden tecrid edilen zeka eşyayı olduğu gibi görür,
Dahi önümüzdeki herşeyi barizleştiren bir ayna koyar.
Düşünce , güneşin bulutları aydınlattığı gibi , ihtirasları aydınlatır ve eşyanın hakikatını ortaya koyar
Schopenhauer Felsefesi ve Kainatın Arkasındaki Güç: Kozmik İrade
Schopenhauer, İsteme ve Tasarım Olarak Dünya adlı başyapıtı ile felsefe dünyasına yeni bir soluk getirmiştir. Düşünce tarihinde bir devrim etkisi yaratan kitabında yaşamın sadece bir tasarımdan ibaret olduğunu belirtir.
Bu tasarımın (yaşam) ''isteme ilkesi'' ile oluştuğunu ifade eder. Hayat sahici olmayan bir kartonun üzerinde yürümektir. Bir projenin tatsızlığını içerir. Bu nedenle hayat ile gerçek bir bağ kuramayız. Evrene yabancı hissetmemizin kökeninde, hayatın bir tasarım olması gerçeği vardır.
Sayfa 17 - Destek YayınlarıKitabı okudu
İstinasız olarak hayvan organizmasının bir gayeye elverişli olarak ve adeta bütün kısımları bir maksada göre yapılmış olması gösterirki bu işde tesadüfe plansız tabiat kuvvetleri değil, bir irade hakim olmuştur
şan ve şeref bile bir deliliktir,
saadetimizi başkalarının kafasında arayamayız
"Nietzsche irade konularında fazla duyarlıdır. İradesini bir başkasının ellerine bırakıyormuş gibi algılayacağı bir sürecin içine girmeyi reddecektir. Felsefesi, Sokrates öncesi Yunan düşüncesine, özellikle de Adonis kavramına, yani kişinin doğal yeteneklerini yalnızca rekabet yoluyla gerçekleştirebileceği inancına dayanır ve rekabete karşı çıkan ve diğerkam olduğunu iddia edenlere asla inanmaz. Bu konudaki akıl hocası Schopenhauer'dı. Hiç kimsenin bir başkasına yardım etme arzusunda olmadığına inanır: İnsanların tek istediği hükmetmek ve kendi güçlerini artırmaktır. İradesini bir başkasına teslim ettiği nadir zamanlarda kendini yenilmiş hissederek öfkeye kapılmıştır hep. Richard Wagner ile böyle oldu. Sanırım şimdi de benimle bunu yaşıyor."
Sayfa 32Kitabı okudu
