West Indies,Kızıl Elma,İtaki,Maçin! Uzun yola çıkmaya hüküm giydim. Beyazların yöresinde nasibim kalmadı yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim zorbaların arasında tehlikeli bir nifak uyrukların arasında uygunsuz biriyim vahşetim beni baygın meyvaların lezzetinden kopardı kendime dünyada bir acı kök tadı seçtim yakın yerde soluklanacak gölge bana yok uzun yola çıkmaya hüküm giydim. Uzak nedir? Kendinin bile ücrasında yaşayan benim için gidecek yer ne kadar uzak olabilir? Başım açık, saçlarımı ikiye ortadan ayırdım kimin ülkesinden geçsem şakaklarımda dövmeler beni ele verecek cesur ve onurlu diyecekler halbuki suskun ve kederliyim korsanlardan kaptığım gürlek nara işime yaramıyor rençberlerin o rahat ve oturmuş lehçesinden tiksinirim boynumda bana yargı yükleyenlerin utançlarından yapılma mücevherler sırtımda sağır kantarı gizli bilgilerin mataramdaki suya tuz ekledim, azığım yok uzun yola çıkmaya hüküm giydim. Bir hayatı,ısmarlama bir hayatı bırakıyorum görenler üstünde iyi duruyor derdi her bakışta askerken kantinden satın aldığım cep aynası bazı geceler çıkarken uçarı bir gülümseyişle takındığım muşta gibi lükslerim de burda kalacak siparişi yargıcılar tarafından verilmiş bu hayattan ne koku, ne yankı, ne de boya taşımamı yasaklayan belgeyi imzaladım burada bitti artık işim, ocağım yok uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Bu okuldan ölesiye nefret ediyordum da ondan. İşte bu yüzden hiç devamsızlık etmedim. Yenik düştüğümü kabullenmek istemiyordum. Eğer okulu terk edersem bunun bir yenilgi olacağını düşünüyordum. Yenilgiye uğrarsam ipin ucunu kaçırmaktan korkuyordum. Ne pahasına olursa olsun okula gidiyordum, otuz dokuz derece ateşle bile. Öğretmen hasta mıyım diye, sorduğunda, her şeyin yolunda olduğunu belirtiyor, yalan söylüyordum. İşte böyle, onur listesine girince bir Fransızca sözlük armağan ettiler. Ve ben de işte bu yüzden üniversitede Almanca'yı seçtim. Bu okula gönül borcu duymak istemiyordum. Abartmıyorum.
Üçüncü sınıfta bir kıza aşık oldum ve futbol kariyerim bitti. Takdir edersiniz ki sekiz yaşındaydım ve sekiz yaş, aşkla futbolu birlikte yürütmek için hayli sıkıntılı bir evreydi. Karar vermem lazımdı. Aşkı seçtim ben de... Sınıftaki piçler top oynarken teneffüste, ben şiir yazdım. Ne onların arasından bir tane adam gibi futbolcu çıktı ne de ben şair olabildim. Kız desen yüzüme bile bakmadı. Komple başarısız bir nesil olduk çıktık.
Sayfa 62Kitabı okudu
"Yüzündeki izi karanlığa rağmen seçtim," deyince duraksadım, "onun yüzündeki iz bile sana benziyordu."
Sayfa 144Kitabı okudu
