Birini görmek, adını bilmek, selamını almak değildi ki tanışmak. Birbirimize bulaştırdığımız düşünceler, fikirler, duygular olmadan nasıl tanışıklık olsundu... Gerçek tanışma, fikrin hissini karşındakine bulaştırmak değil miydi?
Sesin, gamlı insanların gözyaşlarını
Ayrılıklarını sıcak selamını
Kırık kalplerin çığlığını hatırlatıyor bana
Kavalımsın sen
Yurtsuzların sesi, kavalım benim...