1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
*Biz seni âlemlere yalnız rahmet olarak gönderdik*( Enbiya / 107)
Bu âyet-i kerîmede geçen "âlemler" ifadesi Cenab-ı Hak dışındaki bütün kâinatı kapsar...
Abdullah İbni Abbas'ın(r.a) dediği gibi durum ortadadır. Daha önceki ümmetler peygamberlerine inanmayınca maymuna dönüştürülmüş, yerin dibine geçirilmişlerdir. Fakat Resûl-i Ekrem'e inanmayan kâfirler onun hürmetine bu belalardan kurtulmuşlardır.(Şemail-i Şerif Şerhi, I,75)
169. Hadis-i Şerif
Resûl-i Ekrem'in kölesi Ebû Ubeyd radıyallahu anh şöyle dedi:
"Nebiyy-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem için bir çömlek içinde et pişirmiştim. Allah'ın Elçisi kol etini pek severdi. Bunu bildiğim için kolun birini çömlekten çıkarıp kendisine sundum. Onu yedikten sonra:
"Bana bir kol daha ver!" buyurdu. Ben de diğer kolu da çıkarıp ver- dim. Onu da yedikten sonra tekrar:
"Bir kol daha ver!" dedi. Ben de:
"Ey Allah'ın Elçisi! Bir koyunun kaç kolu vardır ki?" dedim. Bunun üzerine bana şöyle dedi:
"Canımı elinde tutan Allah'a yemin ederim ki, şâyet susup emrime uymaya devam etseydin, ben her istedikçe bana kol eti verebilirdin."
Tahlil yayınları
İyi bir mümin hadisleri baş tacı eder. Onların ilahi sırların hazinesi, Rabbani hikmetlerin kaynağı olduğunu bilir. İnsan aklının kavrayamadığı birçok hakikatin Resul-i Ekrem'e öğretildiğini kabul eder ve gönlünü hadislerin engin derinliğine teslim eder.
Abdullah ibni Mesud radiyallahu anh, Allah Teâlâ 'nin Peygamber Efendimiz'i ve onun arkadaşlarını nasıl seçtiğini şöyle anlatır:
" Allah Teâlâ kulların kalplerine baktı, Muhammed ' in kalbini kulların kalplerinin en hayırlısı buldu,onu Kendine ayırdı ve peygamber olarak gönderdi. Muhammed ' in kalbinden sonra kulların kalplerine bir daha baktı, onun ashabının kalplerini kulların kalplerinin en hayırlısı buldu, bunun üzerine onları peygamberlerin vezirleri yaptı."
"İnsanların ayıplarının, gizli hallerinin peşine düşüp araştırmaya kalkışırsan, onların ahlakını bozarsin veya buna yakın bir şey yapmış olursun."
( Hadis-i Şerif)
Allah'ın elçisi, üç şeyden hep uzak dururdu: Çekismekten, çok konuşmaktan, kendisini ilgilendirmeyen şeyle meşgul olmaktan.
Ve şu üç konuda insanlarda kusur aramazdı: Hiç kimseyi aşağılayıp küçümsemez, kimseyi ayıplamaz, kimsenin ayıplarını araştırmazdı.
*Peygamber efendimiz şahsına yapılan hakaretten dolayı kimseden intikam almazdı.
*Allah'ın haram kıldığı bir şeyi yapanı ise hiç affetmez, gerektiği şekilde cezalandırırdı.
*İki şeyden birini yapma konusunda serbest bırakılmışsa, günah olmayan ve ümmeti hakkında en kolay olanı seçerdi. Serbest bırakılmadığı hususlarda ise kendisine emredileni uygulardı.
" Ey iman edenler! Açıklandığı zaman sizi sıkıntıya sokacak konularda soru sormayın."
Ashâb-ı kirâm onun huzûruna ilim öğrenmek için girer, ilmin tadını almış olarak çıkıp giderken her biri Kitap ve Sünnet'i öğrenmiş olarak oradan ayrılırlardı." Zira bir kulun ilmi arttıkça onun Allah'a yakınlığı da artmıyorsa, diğer bir ifade ile bu kişi dünyanın cazibesine kapılmaktan kendini alıkoyamıyorsa, onun tevazuu artacağına kibri çoğalıyorsa, o kimse Allah'tan gittikçe uzaklaşıyor demektir. Öyle birine âlim denemez, onun öğrendiği ilim başına beladır.