… +335
Bak seninle tanışalı bir yılı aşkın bir zaman oldu.
Bu dile kolay gelse de uzun bir zaman.
Bu zaman zarfında ellerini bile tutmadım.
Seni bir kez olsun öpmedim. Çekildim köşeme,
Seni sensiz sevdim. Saçının teli kırılsa kendime dert edindim. Sen yanımda yokken alıştım ben senin her şeyine. Sana en çok ihtiyacım olduğu zamanlarda sen yanımda yokken bile sana hiç kızmadım. O yokluğuna bile binbir türlü anlamlar yükledim. Arkadaşlarım bana deli gözüyle baktı. Vazgeç dediler, sana başkası mı yok dediler. Bunca zaman seni sevmedi, bundan sonra mı sevecek dediler. Ama ben vazgeçmedim. Yine de senden kopmayı istemedim. Sevmesin, onun yerine de ben severim dedim. Ve bırak senden vazgeçmeyi istemeyi, bunu aklımın 'ucundan bile geçirmedim. Ben senin bende bıraktığın o eksik yanı bile çok sevdim. Hayatımda hiç âşık olmadım ama sana çok kötü bağlandım ben. Kördüğüm oldum. Seninle hiçbir şey yaşamadığım ve paylaşmadığım halde sen benim hayatımın ilkisin. Çünkü bazı ilker her zaman yaşanmaz. Bazen bir sevdiğin bir insana karşı ilk defa hissettiğin duygular da ilkin olur hayatında. Ve sen benim ilkimsin.
- En çok kimi seviyorsun bakayım. Anneni mi , babanı mı ?
Hemen atıldım:
- Ben en çok seni severim.
Sayfa 293Kitabı okudu
Kelebeğin ömrü
Gülseren Hanım, Dr. Nüvit Hanım bir hasta gönderdi, "mümkünse hemen alıverin," diye rica etti. Şimdi onu gönderiyorum.
Tamam Tuna, bekliyorum.
Kapı vuruluyor ve içeri üç hanım giriyor. İkisinin ağlamaktan gözleri kızarmış. Biri ise şaşkın şaşkın etrafına bakınıyor. En yaşlı olan, elime bir kâğıt uzatıyor. Nüvit Hanım'ın bana
Sayfa 80Kitabı okudu
bana o gün ölmek istediğini söyledin
ben öylece kalakaldım sözlerinle
o kadar fark etmemişim ki yorulduğunu
o kadar fark etmemişim ki karanlığını
halbuki bu dünyada en çok ben severim seni
ben öylece kalakaldım utancımla
ben çok ben özlerim seni
en çok, hep en çok
seninle olan her şeyde ben en çoğum
bu yüzden o sözleri söylediğin zaman
ölmesi gereken en çok benmişim gibiydi.
Kalemime gelen her yazı benim olsaydı, duygularım isyan ederdi...
Duygularım bana hükmediyor bu aralar, sonra dönüp bakıyorum seni görüyorum. Saçlarını, yüzünü ve en çokta gözlerini...
Gözlerini beni kendine aşık eden iki küçük üzüm tanesini... Bilirsin ben üzümü çok severim... Siyah üzümü çünkü senin gözlerinde buldum o üzümü...
Uzaklara gitsem bile geriye baktığımda aşık olduğum iki küçük üzüm tanesini...
Bakışlarının buğulu olduğu günleri unutmak bu aralar benim için çok zor, çünkü içinde iki küçük üzüm tanesi var. Ve ben o üzüm tanelerine vurgundum...
Hasancan Alkanlı
