Tanrı'nın Seçtikleri
Mesih'e ait biri olarak gerçeği söylüyorum, yalan söylemiyorum. Vicdanım da söylediklerimi Kutsal Ruh aracılığıyla doğruluyor. Yüreğimde büyük bir keder, dinmeyen bir acı var. Kardeşlerimin, soydaşlarım olan İsrailliler'in yerine ben kendim lanetlenip Mesih'ten uzaklaştırılmayı dilerdim. Evlatlığa kabul edilenler, Tanrı'nın
Sayfa 1209 - Yeni Yaşam YayınlarıKitabı okudu
Üzülme Senin için yazılmış olan kader Yazarların En Mükemmeli tarafından yazılmıştır.
Bir at terbiyecisinin yedinci sınıfa giden oğluna okulunda bir kompozisyon ödevi verilir. Kompozisyonunun konusu, öğrencilerin gelecekte ne yapmak istedikleri üzerinedir Çocuk altı sayfalık bir kompozisyon yazar. Gelecekte bir at çiftliğine sahip olmak istediğini belirtir ve bunu bütün detaylarıyla anlatır. İki yüz dönümlük arazi üzerine kurulan çiftliğin çizdiği planında binalar ahırlar ve koşu yolları vardır. Hatta sekiz yüz metre karelik çiftlik evinin ayrıntılı çizimini dahi yapmıştır. Arzuladığı, yüreğinde hissettiği hayalinin anlatımını tüm detaylarıyla kâğıda dökmüştür. Kompozisyonunu öğretmenine verir ve iki gün sonra geri alır. Kâğıdın ortasında kocaman bir sıfır ve “Beni Gör!”notu yazılmıştır. Neden sıfır aldığını öğretmenine sorar. Aldığı cevapsa,”Bu senin için gerçekçi bir hayal değil. Paranız yok. Gezginci bir aileden geliyorsun. At çiftliği kurman için çok paraya ihtiyacın var. Bunu başarman imkânsız.”olur. Ardından da,”Eğer kendine daha gerçekçi hedefler belirleyip kompozisyonunu tekrar yazarsan, sana yeniden not veririm.”der. Çocuk evine döner ve üzerine düşünür. Babasına danışır. Babası,”Bu konudaki kararını kendin vermelisin. Bu senin hayatın için oldukça önemli bir seçim.” der. Birkaç gün düşündükten sonra, kompozisyonunu değiştirmeden olduğu gibi öğretmenine tekrar geri verir. Öğretmenine,”Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin, ben de hayallerimi.”der. O yedinci sınıfa giden çocuk bugün iki yüz dönümlük arazi üzerine kurulmuş sekiz yüz metre karelik evinde oturuyor. Yazdığı kompozisyon ise şöminenin üzerinde çerçevelenmiş asılı duruyor.
Tüm ezoterik öğretiler, efsaneler, Maya, Sümer, Yunan, Hindu, Veda, Zerdüşt ve dahası mitolojiler, hatta semavi anlatımlar ibretlik hikâyeler ile insana insanı anlatır. Öğretilerin insana insanı anlatmasının sebebi, âlemlerin yaratılış sebebi olmasındandır. Kutsal sandıklar, tapınaklar, yıkılan kuleler, kızan tanrılar hep insanın içsel uygarlığını, unuttuğu ama hâlâ onda olan hakikatini anlatır.
Dışarda, insanın içinde olmayan tek bir şey yoktur.
Yerel ve zamansal bir fenomenin incelenmesi, hatta yaşanmış gerçek hikâyeler olduklarını düşünmekle, bize bahşedilen akla, âlemlerin bağı olan ruha ihanet etmiş oluruz. Uzaylıların dünyamıza gelip piramitleri yaptığını, Sümer tanrılarının insanı yarattığını, tanrısal figürlerle insanlar arasında savaşların çıktığını düşünenler insanı hor gören, insanı hor gördüğü için de kendi içindeki potansiyeli reddedenlerdir.
Anlatılardaki semboller, tıpkı rüya-uyku sırasında bize kendimizi fısıldayan, bilinçdışından gelen semboller gibidir. Kimi zaman kibir bir tanrı kılığına bürünür, kimi zaman insanın sırrı ahit sandığı olarak karşımıza çıkar. Bilinç seviyelerimizi, idrak sahalarımızı, içsel savaşlarımızı, sonuçta bize bizi anlatır. Her satır onu okuyan ile konuşur. Çünkü o satır senin için yazılmıştır, başka da muhatabı yoktur. Gördüğümüz her şey bizden bize yansıyan mesajlardır.
Sayfa 115 - Destek YayıneviKitabı okudu
Ey insan! Şöyle bir düşün! Düşün ki, senin bir saatlik tefekkürüne yetmiş yıllık ibâdet sevabı veren Allahının sana nasıl nimetler verdiğini daha iyi anla.
Yüzyirmidörtbin enbiyâ niçin gönderilmiştir?
İnsanlığa dünya ve âhiret işlerini öğretmek, insanlığa mutluluğu kazandırmak için o seçilmiş insanları Allah senin için
gönderdi. Âdem (a.s.) ile
