buse
@settembre
Stj. Avukat
İstanbul
38 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Olaylar “tamamen” farklı olmasına karşın fazlasıyla Franz Kafka - Dava tadı aldığım bir kitap oldu. Gerçekten ufak benzerlikler var mı yoksa Dava beni çok etkileyip bilinç altıma işlediğinden midir ayırt edemiyorum. Ancak Dava sindirilmesi zor olsa da Sadık Bey’in su gibi akıp gittiğini söyleyebilirim. Bir çırpıda bitiverebilecek, sonuyla sizi şaşırtabilecek güce sahip. Okurken çok farklı şeyler hayal ederken, sonuna geldiğimde kendi kendime ‘ne umdum ve ne buldum’ oldum. Yine de bu şaşırtmacaya rağmen, son zamanlarda ‘yakın’ olay örgüsüne sahip kitaplar okuduğumdan olsa gerek, çok etkilendiğimi söyleyemeyeceğim. Okuması keyifliydi ancak lütfen okuyun diyebileceğim bir kitap olmadı benim gözümde. Empati duygusunu yoğun yaşadığım için de bu sonuca varmış olabileceğimi düşünüyorum. İmkansızın Şarkısı’nı okurken de benzer duygulara kapılmıştım. Yaptığım ne denli doğru bilemem ancak çoğu zaman karakterlerin hislerini gerçek dünyaya taşıyorum. Bu sebeple uzun solukta gergin, korkmuş, stresli yahut üzgün olan karakterleri çoğu zaman hayal kırıklığı olarak hatırlıyorum. Benim gibileri varsa, bu tarz kitapları bize uygun bulmadığımı dile getirmek isterim. EĞER Kİ, böyle şeylerden etkilenmiyorsanız , sizin için gerek dili gerek sayfa sayısı bakımından okurken keyif alabileceğiniz çerez bir kitap olur. 
Sadık Bey 
Pınar Kür
Sosyal medya kapsamında sık sık karşılaştığım, benim de çok sevdiğim kalemlerden birisi Virginia Woolf. 1882 doğumlu olmasına rağmen günümüzde hala okuru, üstüne düşündürebilen birçok çağdaş eser ortaya koymuştur keza Kendine Ait Bir Oda da bu eserlerden birisi. Başlangıçta, yazarımızdan “kadınlar ve kurmaca” başlıklı bir konuşma istenmesine şahit oluyoruz. Bu istek çerçevesinde nelerden bahsetmesi, ne söylemesi gerektiğini düşünen yazar yavaşça bizi içine çekiyor, kendi ile bütünleştiriyor ve tek zihin haline getiriyor. Yolun buradan sonrasına bir okur olarak değil, yazarın bir parçası olarak devam ediyoruz. Bilinç akışı tekniği ile yazılmış, anlamlandırmaya yönelten bazen düşündüren bazen de sahip olduğumuz değer yargılarını sorgulatan bir eser olduğunu söyleyebilirim. 19 -20. yüzyılda kadının toplumdaki yeri, kadının görevleri ve kadınlara veril(mey)en önemi çok net görebiliyor; neden kadınlar yazın dünyasına girememiş, neden içimizden bir Shakespeare çıkamamış sorularına kendi çapımızda da olsa bir cevap bulabiliyoruz. 
Kendine Ait Bir Oda 
Virginia Woolf
Murakami’den okuduğum ilk kitap İmkansızın Şarkısı oldu. Yazarla tanışmak için yanlış bir kitap seçtiğimi düşünüyorum. Bir şans daha vermek için önerebileceğiniz kitap varsa çok sevinirim. Belki içinde bulunduğum ruh halinden belki de yaşadığımız karantina döneminden kaynaklı seçemiyorum, tek bildiğim zamanı değildi. Kesinlikle çok akıcı bir kitaptı. Elimde sürünmedi. Sadece okuduğum süreçte ruhen daraldım. Toru’nun yaşadığı yalnızlık hali evden çıkamadığımız bu günlerde ilmek ilmek içime işledi. Kitapları okumaktan çok yaşamayı sevdiğim için, karakterlerin içine kapanıklığı, yaşadıkları psikolojik buhranlar ve yüzeye çıkan intihar düşünceleriyle bunaldım. Onlar kadar ben de içime kapandım. Bu duyguları yaşamaktan ziyade hayata biraz daha pozitif gözlerle bakan neşeli kitaplar okumayı tercih ederdim. Hepimizin ihtiyacının bu yönde olduğunu düşünüyorum, en azından bu süreç için. Eğer benim gibi karakterlerle yaşayan bir okursanız, ŞİMDİLİK, okumamanızı tavsiye ediyorum. Kesinlikle kötü bir kitap olduğunu söylemiyorum. Aksine içinde kendimi bulduğum cümleler çok fazlaydı. Sadece zamanı değil. En azından benim için değildi.
Dipnot : Spoiler içerebilir, Naokonun iyileşmek için hiçbir çaba göstermemesi ve bir türlü de ellerini Toru’nun üstünden çekmemesi beni çok sinirlendirdi. Şimdiye dek bu denli sinirlendiğim bir kitap karakteri daha olmamıştı.
İmkansızın Şarkısı 
Haruki Murakami
Okur Takip Önerileri
Ne söylenebilir bilmiyorum. Beni çokça etkileyen,üstüne bolca düşündüğüm bir kitap oldu. Son derece ilginç, topluma ve toplumun yarattığı değer yargılarına çokça yabancılaşmış bir karakter Meursault. Hissiz,duyarsız, algıları kapalı bir adam. Tam olarak tanımadığı birisiyle onu kırmamak adına arkadaş olması,istemediği halde ona yardım etmesi, kız arkadaşını sevmediği halde evlenme teklifini kabul etmesi ve daha bir çok şeyi sorgulamadan kabullenmesiyle programlanmış bir robot gibi. Kimi tavrıyla kendine hayran bırakırken, kimi tavrıyla da kitabı fırlatma isteği yarattı. Fakat en sonunda kitapta altını çizdiğim çokça yer oldu. Felsefi bir roman olmasına rağmen okudukça çoğalan sayfalar yoktu. İnsanı boğan ya da sıkan eserler aksine bir içim su gibi geldi bana. Sayfaları çevirdikçe doyamadım sanki. Yazarın üstümde yarattığı derinlik okuduktan sonra da peşimi bırakmadı. Ve düşündüm, hayat gerçekten de yaşamaya değmez miydi ?
Yabancı 
Albert Camus
Jane Austen ile yollarımın kesiştiği ilk kitaptı, Gurur ve Önyargı. Kendi adıma olay örgüsünden çok tatmin olmadım. Hem çok yavaş ilerledi hem de bir bütünlük bulamadım. Bünyesinde çok fazla mekan ve karakter barındırıyordu. Not tutarak okursanız olası bir karakter kargaşasına karışmazsınız diye düşünüyorum. Henüz okumadıysanız naçizane tavsiyemdir. Ben de kitabı okumadan eleştirilerine göz atmış olmanın ekmeğini yedim diyebilirim. Rahatlıkla okudum. Bu kadar kalabalığın bize sağladığı yarar, 18. yüzyılda İngiltere’ye bir ayna tutulmuş. Yazarın her bir karakteriyle beraber, bir aşk romanının yanında; kadın - erkek ilişkilerinden toplum yapısına, evlilik kurumuna, insanların paraya bakış açısına kadar bir çok şeyi görebiliyoruz. Kitap okuyormuştan çok, film izliyormuş hissiyatı yarattı bende çoğu zaman. Bazı cümlelerde karmakarışık hissederek tekrar tekrar okuma ihtiyacı duysamda anlayabilmek adına, dilini yumuşacık buldum. Kalbimi ısıttı. Kitabın bütün kusurlarına ve hakkında yapılan eleştirilere rağmen sadece yazarın kalemi için okunmaya değer bir kitaptı fikrimce. Beni de hem yazara hem de kitaba bağlayan yegane sebep bu olmuş oldu. 
Gurur ve Önyargı 
Jane Austen
