Sevgi Yasası
“Bu sonsuz ve temel prensip her varlığın, her felsefik sistemin, her dinin, her bilimin doğasında bulunur. Sevgi yasasından kaçış yoktur. O, düşünceye canlılık veren duygudur. Hissetmek arzudur; arzu da sevgi. Sevgiyle aşılanmış bir düşünceyi yenmek mümkün değildir.”
Charles Haanel
Sevgi sadece bir "anka kuşu" 'ndan ibarettir.
Bir anı gelecek bir başka anının yerine
İnsan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine
Sayfa 71
Sevgi. İyileşme sürecini hızlandıran ilaç sevgidir. Koşulsuz sevgiden başka ilaç yoktur.
"Seni severim eğer .. ", "kendimi severim eğer .. ", değil. Haklı çıkarma, açıklama olmaksızın yalnızca sevmek. Kendinizi sevin,
komşunuzu sevin. Düşmanlarınızı sevin.
Takahashi insanlara "İsa'ya dönmelerini, Buda'ya dönmelerini" söyler. Onun düşüncesine göre hem İsa hem de Buda, Tanrı'nın insanların ruhlarını kurtarmak ve korumak için gönderdiği nurdan meleklerdi. Onları birbirinden ayıran fark ise, lsa' nın 'aşk', Buda'nın 'sevgi' söylemlerindedir; ancak en nihayetinde her ikisi de Tanrı'nın kalbinden gelmektedir.
Eğer Yakın Bir İlişki Geliştirmek İstiyorsak, Birbirimizin Arzularını Bilmemiz Gerekir.
Eğer Birbirimizi Sevmeyi Diliyorsak, Diğer Kişinin Ne İstediğini Bilmeye İhtiyacımız Vardır.
Geçmişin Başarısızlıklarıyla Yapabileceğimiz En İyi Şey, Onların Tarih Olmasına İzin
Vermektir.
“Şimdi hangi rüzgârda dalgalanıyor saçların ya da güneşin tenini yaktığı bir yerde misin, bilmiyorum sevgilim. Ellerin hâlâ titriyor mu, dudaklarını incitiyor musun dişlerinle veya sinirlenince saçlarını çekiştiriyor musun yine? Bunuda bilmiyorum. Belki bir eli tutmuşsundur, bu sefer bırakmazsın.Ya da biri elini tutarda kanarsın ama kanatırlar seni. Veya yine oyunbozanlığına devam eder, ince kalplere izlerini bırakmışsındır acıyla, bilmiyorum.
Ben eskilerden sen hakkında çok şey, şimdilerden ise hiçbir şey bilmiyorum.
Geçmişten ya da şimdiden, belki de gelecekten bir zamanda; ufak bir tebessümle beni hatırlarsan sevgimin her tanesi sana helaldir. Bilmelisin, bu sevgi benden her bir şey'imi aldı. Ve ben şimdi ne önümü ne de arkamı görüyorum. Bir bilinmezlik ki sardı, gitmiyor. Bir sır gibi sakladı zaman beni içinde, kaldırımlar evim gibi. Yuva denen şeye uzağım, senin bana olan mesafeni bile geride bırakıyor. Kestiremiyorum olan biteni. Bir hayat vermişler de ortalıkta ayyaş gibi dolanıyorum ama herkesten ayığım. Bazen nefes almayı bile unutuyorum da sen aklımın köşesinden bir saniye bile gitmiyorsun. Şarkılar dinliyor, yağmurda dolanıyorum, yazıyorum, çiziyorum. Şarkılar seni anlatıyor, yağmur seni hatırlatıyor, seni yazıyorum, seni çiziyorum. Yap, rahatlatır seni, dedikler her bir şeyde senden bir iz buluyorum. Bir bataklıksın ki senden kaçmak için çırpındıkça sana batıyorum. Öyle bir çıkmaz sokak işte benimkisi.”