Bir akşam televizyonda, Alice Harikalar Diyarında adlı kitabın çizgi filmini izledim. Filmin bir yerinde Alice büyümeye başlıyordu ve kafası evin çatısından, kolları da pencerelerden dışarı çıkıyordu. Bu sahneyi görünce benim de aynı durumda olduğumu fark ettim. Evim bana çok küçük gelmeye başlamıştı, artık içine sığamadığımı hissediyordum. Buradan çekip gitmeliydim, ben de Alice gibi Beyaz Tavşan'ı izlemeliydim.
Sayfa 128
Çocukken babamı masada uyuklarken görmek beni güldürüyordu oysa şimdi ürkütüyor, çünkü artık anlıyorum ki bana da yazılmış olan buna benzer bir gelecek... Bu şekilde yaşayıp gitme düşüncesi bile beni korkutuyordu, birbirinin tamamen aynı günler yaşamak korkunç bir şeydi.
Sayfa 129
Hayatın anlamı neydi, anlamıyordum, ancak kendi hayatımın keşfetmem gereken tek şansım olduğunu anlamıştım.
Sayfa 129
Saatlerce düşünüyor, ölçüp biçiyordum. Kitap okumayı bile bırakmıştım, çünkü düşüncelerimin üzerinde yoğunlaşmak istiyordum ve bir an önce cesaretimi toplayıp, harekete geçmem gerektiğine inanıyordum. Kimi zaman da fazla kendini beğenmiş gibi davrandığımı düşünüyordum. Ben kim oluyordum da ailemden ya da arkadaşlarımdan farklı bir hayat yaşamayı amaçlıyordum? Belki de hiçbir şeyden tatmin olmayı bilmeyen, şımarık adamın tekiydim. Herhangi bir değişiklikle ilgili atılımım, sanki kafama imkansız bir düşünceyi sokmuşum gibi, bir sürü insan tarafından, özellikle de babam tarafından engelleniyordu.
Sayfa 129
Kızlarla evcilik oynayarak büyüyüp, bir erkek için bir tarafımı yırtacağıma, onlarla mahallelinin camlarını kırarak büyümüştüm ve şimdi tam dört tane sevgilim vardı. Ve bunu dünyadaki başka hiçbir şeye değişmezdim...
Sayfa 18Kitabı okudu
Bir Eflatun Aşk
sevgilim çıplak sokaklarında
ayak seslerim dolaşsın
Sayfa 134 - Kırmızı YayınlarıKitabı okudu
