Bazı kitaplar, anestezi vermeden açık kalp ameliyatı yapar. Kavin ’in yaptığı da tam olarak bu!
Sevgisizliğin belki de hayatımızdaki en büyük travma olduğu, bir de sevgiyi anne tarafından alamayınca neler yaşayabileceğimizin en büyük göstergesi
Kavin . Yoğun duygular silsilesi oluşturan karakterler sanki hepimizin içindeki seslerden oluşan
Bıkmak korkusu değil; sevilmemek korkusu değil; anlaşmamak veya anlaşılmamak korkusu değil; aldatılmak korkusu değil, sukutu hayale uğramak korkusu değil. İki kelime ile sadece, ölüm korkusu
“Yoldur, yürünür.
Mesafedir, aşılır.
Sorundur, çözülür.
Yaradır, sarılır.
İnsan bir şekilde çaba gösterdiği her şeyi çözebilir.
İki tane istisna dışında; ölmek ve sevilmemek.
İnsan istediği kadar çabalasın sadece bu iki gerçeği çözemez.”
~Alıntı~
Ya Rab bu hasrete can dayanmıyor;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Her adımda bir engel var, salmıyor,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Mümkün mü bu yolda maksuda ermek?
Mümkün mü sılada dost yüzü görmek?
Aşığa ar gelir geriye dönmek;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Çekilmez bir şelek vurdun arkama;
Şaşırdım yollarda kaldım, akşama.
Umudum her zaman bakidir amma,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Sevip sevilmemek varsa kaderde,
Hangi doktor ilaç verir bu derde?
Hastayım, susuzum gurbet illerde;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Ey hanlar hanını halkeden Hancı!
Bir yudum aşkınla doğdu bu sancı.
Ey fakir ekmeği, Mümin inancı!
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.