Seyran Didem Dizdar
@seyrandidemdizdar
Çukurova Üniversitesi / Türk Dili ve Edebiyatı
Adana
Adana
26 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ne mutlu mesleği en sevdiği meşgalesi olana!
Sayfa 52Kitabı okudu
Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar.
O doğuştan kötülük kutusudur, haindir, zehirlidir, kötülüğü sever. Onun tabiatı kötücüldür. Sağda solda en yanlış konuşan, bire bin katan odur.
Sayfa 11Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir küçük parkın duvar dibinde boyvermiş iki leylak ağacı gördü. Beyaz beyaz ve eflatun eflatun açmış çiçekleri...Çiçekler alabildiğine fışkırmış...Kişi bazen böyle sessizce fışkırmış güzellikleri görmeden geçer. Durmadan durulacak yerlerde, durulacak duraklarda.
Sayfa 383 - EverestKitabı okudu
Bir koşuşma, durmadan bir şeylerle uğraşma... Neden koşuyorduk? Acelemiz neydi?
Sayfa 33Kitabı okudu
Bizden uzaklaşmadıkça bize görünmeyen sıhhat, itiyadın verdiği hissizlikle sağlamların şuurundan kaçıp nasıl ve nereye saklanıyor?
Büyük bir hastalık geçirmeyenler her şeyi anladıklarını iddia edemezler.
Göğsümde müthiş bir tazyik var. Bağırmak arzuları gelip gidiyor.
Her an birbirimizden biraz daha uzaklaşıyoruz. Konuşursak, birbirimize bunu hissettirmekten başka bir şeye yaramayacak. Bunun için susuyoruz. Ne onda bu büyük mesafeyi atlatmak ve ötekinin yanına varmak isteği, ne bende kuvveti var. Bu sessizlik içinde zaman aramızdan bir düşman gibi geçiyor.
Sofradaki münakaşanın çirkin bir çocuğu oldu : Sükut. Ruhlar acılaşmıştı ve güzel bir mevzuya girilemiyordu.
Istırap, ağırlığıma bir şeyler katıyordu.
İçimde hep ne olduklarını bilmediğim gizli ve meçhul ümitlere sarılmıştım, onlar olmasa bir saniye nefes alamazdım.
Felaketimizi başka biriyle taksim etmek saadettir.
Karım güzel değildi albayım. Ben de değildim. Fakat, nasıl anlatsam, "benim" karımdı.
Sayfa 30
Aklımın içini örümcek ağları sardı. Kafamın sandalyelerinde elbiseler,gömlekler, çoraplar birikmeğe başladı. Kurduğum hayaller bir bekar odası dağınıklığına boğuldu. Düşüncemin duvarlarına resimler asmak istediğim halde bir türlü olmadı.
Sayfa 24