Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı?
Sayfa 109Kitabı okudu
Yüksek insan dışına değil, içine kıymet verendir.
İsteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticesi aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerimin daimi bir mesulünü bulmuştum: Buna içimdeki şeytan diyordum; müdafaasını üzerime almaktan korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğim yerde, haksızlığa, tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsimi şefkat ve ihtimama layık görüyordum.
…ben daha çok kendi içimde yaşayan bir insanım… Bunun için size nazaran birkaç misli fazla yaşamış sayılırım.
Sayfa 191Kitabı okudu
İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.
Sabaha Kadar
Şu şairler sevgililerden beter;
Nedir bu adamlardan çektiğim?
Olur mu böyle, bütün bir geceyi
Bir mısranın mahremiyetinde geçirmek?
Dinle bakalım, işitebilir misin
Türküsünü damların, bacaların
Yahut da karıncaların buğday taşıdıklarını
Yuvalarına?
Beklemesem olmaz mı güneşin doğmasını
Kullanılmış kafiyeleri yollamak için,
Kapıma gelecek çöpçülerle,
Deniz kenarına?
Şeytan diyor ki: "Aç pencereyi;
Bağır, bağır, bağır; sabaha kadar."
Sayfa 43Kitabı okuyor
Bugüne kadar ne yaptığımı düşündüm. Bir sıfırdan başka netice alamadım. Hayatta hiçbir şey yapmış olmamak gibi korkunç ve utandırıcı bir şey var mı?
Günün birinde ya çıldıracağız ya dünyaya hakim olacağız.
"Neden?... Neden uzun uzun dertleşmedik? Belki o zaman birçok şeyler başka türlü olurdu..."
Etrafımız o kadar çirkefle dolu ki, temiz kalmak için bir tek çare kendi dünyamıza çekilmek ve muhitle, hiç olmazsa manen, alakamızı kesmektir!
Fakat ben bütün gayretime rağmen, içinde bulunduğum hayata ısınamadım. Bu hayatı anlayamadım.
İnsanların en zayıf tarafları, sormadan, araştırmadan, düşünmeden, kafalarını patlatmadan inanmak hususundaki hayret verici temayülleridir. Dünyadaki yalancı peygamberleri yetiştirmek ve beslemek için en iyi gübre, işte bu bilmeden inanmak için çırpınan kalabalıktır.
Sayfa 200 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Kalk sokağa çık diyor şeytan,
Bir ağacın dibine tüne
Cıgaranı yak, yıldızları
Say, ayışığında damların
Üstünden, bacaların, uçan
Duman rengi bulutları gör,
Otları okşa, ayazında
Gecenin, ürperen otları.
Hristiyanlıkta şeytan, saf iyilik ve saf bilgelik olan mutlak tanrının karşı kutbunda zorunda bir kişiliktir. Dünyada da bir kötülük vardır. Bu kötülüğü sorumlu tutulacak olan bir şeytan olmadıkça nasıl ortaya çıkabileceğini anlamak mümkün değildir.
Jonathan içini çekti. "İşte yanlış anlaşılmanın sonucu. Sana ya Tanrı derler, ya da şeytan."
Sayfa 81Kitabı okudu
