Shakespeare'in "64. Sone"sinin sonundaki dört mısrada anlatılan düşünceyi alalım: Böylece yıkımlar bana düşünmeyi öğretti, Zamanın gelip aşkımı götüreceğini. Bu düşünce ölüm gibi, değiştiremez, Yalnızca ağlar, yitirmekten korktuğuna sahip olduğu için. Eğer toplumumuzun mantığını kabul etmek üzere yetiştirildiyseniz, sorarsınız: "Niçin aşkına sahip olduğu için ağlasın? Niye aşkının keyfini çıkartmıyor?" Mantığımız bizi durmadan uymaya itiyor -deli bir dünyaya ve deli bir yaşama uymaya. Daha da kötüsü, kendimizi burada Shakespeare'in ifade ettiği deneyimin engin derinliklerini anlamaktan engellemiş oluyoruz.
Böylece yıkımlar bana düşünmeyi öğretti Zamanın gelip aşkımı götüreceğini Bu düşünce ölüm gibi, değiştiremez Yalnızca ağlar, yitirmekten korktuğuna sahip olduğu için. 64. Sone
Reklam
Shakespeare'in "64.Sone" sinin sonundaki dört mısrada anlatılan düşünceyi alalım: Böylece yıkımlar bana düşünmeyi öğretti, Zamanın gelip aşkımı götüreceğini. Bu düşünce ölüm gibi, değiştiremez Yalnızca ağlar, yitirmekten korktuğuna sahip olduğu için. Eğer toplumumuzun mantığını kabul etmek üzere yetiştirildiyseniz, sorarsınız: "Niçin aşkına 'sahip olduğu için ağlasın'? Niye aşkının keyfini çıkartmıyor?" Mantığımız bizi durmadan uymaya itiyor - deli bir dünyaya ve deli bir yaşama uymaya. Daha da kötüsü, kendimizi burada Shakespeare'in ifade ettiği deneyimin engin derinliklerini anlamaktan engellemiş oluyoruz.
Sone 64 Gördüm anıtlarını nice görkemli çağın Zamanın zalim eli yıkıp etmiş yerle bir, Başları göğe değen kuleler darmadağın Ve sonsuz tunç ölümün gazabına köledir; Gördüm obur okyanus yenilgiye uğratmış Keyfince hüküm süren heybetli kıyıları Ve sert toprak kendine koca ummanı katmış, Zarar kârı arttırmış, kâr büyütmüş zararı; Gördüm herşey bozulur, sonsuz sürüp gidemez, En sağlam devlet bile günün birinde çürür, Yıkımlar düşündürdü beni ister istemez: Ergeç sevgilimi de Zaman alıp götürür. Bana ölüm gibidir yitmesinden korkarak Hiçbir şey yapamayıp varlığına ağlamak. 169
SONE 64-II
Zaman gelip alacaktır, kollarımdan sevdiğimi de. Ölüm gibi bu düşünce, sen yanımdayken bile...
Shakespeare'in ''64. Sone''sinin sonundaki dört mısrada anlatılan düşünceyi alalım: Böylece yıkımlar bana düşünmeyi öğretti, Zamanın gelip aşkımı götüreceğini. Bu düşünce ölüm gibi, değiştiremez Yalnızca ağlar, yitirmekten korktuğuna sahip olduğu için.
Reklam
34 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.