"Makbul lehçe'" olarak ifade edebileceğimiz milli dil (bizim için İstanbul Türkçesi) kimin elit zümreye dahil olabileceğini de belirliyor aslında. Neoliberal toplumun tüm referans sistemlerini altüst ettiği seksenlerden önce bu lehçeyi konuşmak, akademi ve bürokrasi gibi prestijli kurumlara girmenin ve buralarda yükselmenin ya da başka deyişle "plaja üşüşen halk" yerine "denize giremeyen vatandaş" olmanın en önemli koşullarından biriydi. Oturmuş bir şehirli eliti olmayan ve bir göçmenler diyarı olduğunu bir türlü kendisine itiraf edemeyen Türkiye'deki dilsel pazar hiçbir zaman Fransa'daki kadar katı olmadı; bunu, üst düzey bürokratlar ve jet sosyetenin üyeleri arasında bile mükemmelden uzak bir Türkçe konuşulmasından da anlayabiliriz. Ancak doksanlarda özel kanalların çıkmasıyla kamusal alanda standart dışı Türkçenin hakim olmasına gösterilen tepkiler, İstanbul Türkçesi ile elit olmanın bizde de birbirleriyle alakalandırıldığının en güzel göstergesi. Gene yakın zamanda sosyal medyaya düşen eski bir kamera arkası görüntüsü, Türkiye'nin şık ve gözde gazetecilerinden Uğur Dündar'ın "İstanbul Türkçesi ile adam dövmesi" in göklere çıkarıldığını gösteriyor bize. Demek ki şık bir konuşma stili normalde aşırı hassas sosyal medya kullanıcısının şiddet ve küfrü bile sempatik bulmasına yol açabiliyor.
Sayfa 72 - Kronik Kitap
Toplumsal gruplar arasındaki güç farkları ve hiyerarşi bir "sembolik şiddet" tarafından fikslenmiştir. Hem hâkim hem de domine edilen grupların üstünde anlaştığı bu sembolik şiddet, güç dengelerinin fiziksel şiddete dayanmadan sürdürülebilmesi ni sağlar. Max Weber'in meşruluk kazandırma (Alm. Legitimie rung) kavramından da etkilenerek geliştirilen bu konsept, kalıcı gücün meşruiyet ve inanç üstüne inşa edilmesi gerektiğine ina nır. Sadece fiziki zorlamaya dayanan bir gücün kırılganlığı orta dadır, bu güç ancak içselleştirildiği ve kurduğu sistem eşyanın tabiatından kabul edildiği zaman kemikleşir.
Sayfa 70 - Kronik KitapKitabı okudu
Liberal demokrasinin en büyük savunucularından Karl Poper'ın bile ifade özgürlüğüne sınırlama koyduğunu ve şiddet kullanarak demokraiyi ortadan kaldırmayı amaçlayan fikirlere izin verilemeyeceğini söylediğini hesaba katarsak sınırsız özgür düşünce bir ütopya aslında.
Wiesel ve Hubel'in kedilerin görsel sistemleri tam gelişmiş olarak doğduğunu söylemeleri faşist olarak adlandırmalarına yetmişti.(embryo.asu.edu/pages/david-h-h...)
Görüldüğü gibi, en özgürlükçü ortamlarda bile, kendilerine ilerici sayan insanlar belki de farkında olmadan
Sayfa 34Kitabı okudu
Ezbere Yaşayanlar - Vazgeçemediğimiz Alışkanlıklarımızın KökenleriEmrah Safa Gürkan · Kronik Kitap · 20221,749 okunma
Ölçüsüz şiddet ve müstehcenliğin bent kapakları bir kez daha açıldı: ve benzer yağmacılık, zorbalık ve kan dökmek, savaş tehdidi Nefilim'in yeni bir ırkı tarafından tekrar temsil edildi.
Sayfa 20Kitabı yarım bıraktı
Gene yakın zamanda sosyal medyaya düşen eski bir kamera arkası görüntüsü, Türkiye' nin şık ve gözde gazetecilerinden Uğur Dündar'ın "İstanbul Türkçesi ile adam dövmesi"nin göklere çıkarıldığını gösteriyor bize. Demek ki şık bir konuşma stili normalde aşırı hassas sosyal medya kullanıcısının şiddet ve küfrü bile sempatik bulmasına yol açabiliyor.
Sınırsız düşünce özgürlüğü var mıdır?
Liberal demokrasinin en en büyük savunucularından Karl Poper'ın bile ifade özgürlüğüne sınırlama koyduğunu ve şiddet kullanarak demokrasiyi ortadan kaldırmayı amaçlayan fikirlere izin verilemeyeceğini söylediğini hesaba katarsak sınırsız özgür düşünce bir ütopya aslında.