Şairim
şiirden anlarım,
en sevdiğim gazel
Anti Düringidir Engelsin..
Şairim
bir yıl yağan yağmur kadar şiir yazdım..
Fakat asıl
şaheserime
başlamak için
Hafızı Kapital olmayı bekliyorum.
Nazım Hikmet Ran
Bu asrın şiirden ziyâde, nesre ihtiyacı olduğu âşikâr..
İlk telif ücretinizi nereden aldınız?
Ne kadar?
Kaleminiz sizi geçindirebiliyor mu?
Esas mesleğiniz nedir?
*****
Şiirden ilk telif ücretimi bana Sanat ve Edebiyat Gazetesi (1947) verdi.
Barbaros Meydanı şiirime 10 lira gönderdi.
Bizde kalemiyle geçinebilen şair var mı?
Esas mesleğim edebiyat öğretmenliğidir.
-Behçet Necatigil
Şiirden anlayan bir kadını sevmek zordur.
Çünkü O'nun hayata, insanlara bakış açısı farklıdır...
Bazen karmaşık, bazen derindir ama asla
basit değildir…
Yüreği sevgiye açık, akıllı ve cesurdur...
Ne zaman bir bulut görse, üstündedir...
Ne zaman bir çiçek görse, yapraklarında kendisini görür...
Ne zaman bir kuş görse, özgürlük onun elçisi olur...
O kuşla birlikte uzak diyarlara, mavi göklere çıkar...
Kadındır zaten şiir, duygusuyla, sevgisiyle, sanatıyla, güzelliğiyle ve derinliğiyle...
Onu tepeden tırnağa, defalarca ama defalarca okumanız gerekir...
Onu her gördüğünüzde, kalbinizin her çarpışında, farklı bir nağme, farklı bir melodi, farklı bir duygu, farklı bir sevgi görürsünüz...
Şiirden anlayan kadını sevmek de zordur, onu terk etmek de…
Çünkü O, en zorlu yolları aşmış, en büyük acıları atlatmış, hayatın çemberinden geçmiş, duygusunu, sevgisini ve nefretini nerede ve ne zaman dile getireceğini bilmiş, kültürlü, bilgili, aklı başında kadındır. Bakmak ile görmek arasındaki farkı onu tanıdığınız zaman anlarsınız.
Gün gelir ışık olur, umut verir kalbinize.
Gün gelir bir şimşek gibi çakar beyninizde söylediği sözler…
Okumayı beceremeyen adam sevemez şiirden anlayan kadını.
Çünkü ne ruhundaki dinginlikten anlar o adam, ne de kadının içinde kopan fırtınalardan...
Göz kapaklarından süzülen hüznü sizden gizlemeye çalışan, kadın gibi kadındır O.
Güzelliği aklında ve ruhundadır...
Aşkttır...
Öykü Öztürk...
❀
"Birini son kez gördüğünü bilemiyorsun ya hani.
Ne acayip bir duygu değil mi?
Bildiğini düşünsene, son kez görüyorsun.
Son kez gördüğünü biliyorsun..." (Leyla ile Mecnun)
Seninle karşılaşıp solduğum andı ölüm
Yüzüne baktığında tutuşup yandı ölüm
•
•
•
Ölüm seni sevmektir bir celladın elinde
Bilmem hangi yürekte böyle sultandı ölüm
﴾ • 
Nurullah Genç • ﴿
[DİYORUM....]
"To Masturbate Is HUMAN... To Fuck, Divine"
Su istimal insanidir Sevişmek ilahidir
Diyorum; ihtilalin amacı suiistimali kaldırmaktır.
Yeşil ipek gömleğinin yakası
Büyük zamana düşer.
Herşeyin fazlası zararlıdır ya,
Fazla şiirden öldü Edip Cansever.
Uzak bir mavi kızın gözlerindeki bulut
Burada içimize yağacaktır, inandım, mavi
Bir yağmurluğun da olsa şiirden ıslanırdın
Haydar Ergülen
GİTTİM
De ki neden gittin?
Kimsesizdin, neyledin?
Her kimse oldun nezdimde…
Yabancıyız ,farklıyız.
Gittim yalansız ve yalın bir şekilde.
Sor bana neden gittin?
Aşkının sahteliğinde neyledim?
Başka kalplere gülen kalbini neyleyim.
Zorundaydım, gitmekte,
Tükenmekte ve bitmekte.
Şiirden anlamayan bir aklı,
Sevgiden anlamayan bir kalbi neyleyim.
Senden gittim, kendime geldim
Çaresiz kaldın, sahte kalplere gittin.
Tatmadın gerçek sevgiyi haricimde,
Sevemedin benden daha fazla seni.
Her sabah geç kalıyorum.
Bunu duyanlar düzenli bir geç kalmanın, geç kalmamak olduğunu söylüyorlar.
Ben her sabah geç kalıyorum.
Israr ediyorlar, düzensizlik süreğen oldumu düzene dönüşür diyorlar.
Ben her sabah geç kalıyorum. Her sabah başka bir nedenden, başka bir sebepten, başka bir hikayeden, şiirden, şarkıdan, bambaşka
-kime gönül vereyim şeyhim?
-sadelikten, biraz şiirden ve daim Allah'dan yana olana..
" Hayat şiirden daha fazla bir şeydir, fizyolojiden daha fazla bir şeydir, hatta kadar uzun zaman inandığım ahlaktan da. Hayat bunların hepsidir ve çok daha fazlasıdır. hayat, hayattır. Tek servetimiz ve tek lanetimizdir. Yaşıyoruz, Monique; her birimizin kendi özel, biricik hayatı var, değiştiremediğimiz geçmiş tarafından belirlenen ve sırası geldiğinde, azıcık da olsa, geleceği belirleyen hayatı. Kendi hayatı. Sadece kendisine ait olan, iki kere yaşanmayacak olan ve hiçbir zaman tamamiyle anladığından emin olmadığı hayatı. Burada hayatım bütünüyle ilgili olarak söylediklerimi, bir hayatın her bir anı için de söyleyebilirim. Başkaları bizim mevcudiyetimizi görür, hareketlerimizi, kelimelerin dudaklarımızda nasıl şekillendiğini , sadece biz kendi hayatımızı görürüz. Bu garip bir şeydir: hayatımızı görürüz, onun böyle olmasından hayrete düşeriz, ama onu değiştiremeyiz. Hayatımızı yargıladığımızda bile, hala ona aitizdir, onaylamamız da kınamamız da onun bir parçasıdır, kendi kendini yansıtan odur daima, Çünkü başka hiçbir şey yoktur, dünya, her birimiz için, hayatımıza yakın düştüğü ölçüde vardır. "
Alexis ya da Beyhude Mücadelenin Kitabı
Jan ( Sızı )
maktulüydün doğurduğun
bütün aşkların
gözlerinden vuruluyordu gece
sığınacak gök bulamayan
göçmen kuşların kanatlarıyla
alacakaranlığında tenimin